Kats-Chernin: Suite voor sopraan en orkest Wilde zwanen; Pianoconcert nr. 2; Mythic. Jane Sheldon (s) en Ian Munro (p) met het Tasmaans symfonie orkest o.l.v. Ola Rudner. ABC 476.763-9 (66’41”). 

De wortels van de Australische componiste Elena Kats-Chernin (1957) liggen in Oezbekistan. Bij toeval hoorde ik ooit haar motorische Torque, een werk halverwege John Adams en Astor Piazzolla dat haar kosmopolitische inslag illustreert. Ze bracht een een omvangrijk oeuvre met werken voor het theater, ballet, orkest- en kamermuziek- en pianowerken tot stand, waarvan een album met 10 cd’s (ABC 481.6430) getuigenis aflegt.

Maar hier gaat het allereerst om de 10-delige suite Wild swans voor sopraan en orkest die voor balletdoeleinden werd geschreven en deeltje bevat met titels als ‘Green leaf’, ‘Eliza aria’, ‘Brothers’, Wicked witch’, ‘Magic spell’ en ‘Glow worms’. Daaraan voegt sopraan Jane Sheldon kleurige tekstloze melismen toe.

Het Pianoconcert werd geïnspireerd door de liefde voor Chopins muziek van haar moeder. Ondanks de vierdeligheid is het een compact werk dat inderdaad invloeden van de Pool vertoont, maar ook Michael Nyman duikt als zodanig even op. Het derde deel bevat de mooiste momenten, tenzij men meer gesteld is op het hoekige scherzo. Ian Munro vult de solopartij fraai in.  

Het nieuwste stuk is Mystic uit 2004 dat somber begint, maar gepassioneerd eindigt.