Koppel: Concert voor accordeon, viool en orkest; Concert voor piano, saxofoon en orkest. Christina Åstrand (v), Bjarke Mogensen (acc), Benjamin Koppel (sax) en Rikke Sandberg (p) met het Deens nationaal symfonie orkest o.l.v. John Storgårds. Da Capo 822655 (67’56”). 2007

De Deense componist Anders Koppel (1947) kwam uit de flowerpower wereld speelde in een rockband, zong liedjes, maar had ook serieus piano en klarinet gestudeerd en ging in 1974 muziek van een serieuzer gehalte schrijven zonder zijn achtergrond geheel te verloochenen. Er is wel gezegd dat hij met een been in het verleden stond en met het andere in het heden.

Dit twee dubbelconcerten, het eerste vierdelig, het tweede tweedelig wordt hier als cd première aangeboden, waarbij het interessant is dat hij die vorm zo graag gebruikt om die tegenstelling vorm te geven.

Hier worden saxofoon en piano of accordeon en viool tegenover elkaar geplaatst, maar er is ook een concert voor piano en slagwerk, een ander voor fluit, harp en orkest en weer een ander voor blokfluit en saxofoon. Dan is er nog een tripelconcert voor saxofoon, cello en harp.

De combinaties blijken al even aantrekkelijk als de muziek zelf. De viool en de piano blijven zo ongeveer in hun eigen idioom en de sax vertoont licht jazzachtige swing en ritmische impulsen. De solisten tonen enige interactie, maar grote passies worden onderdrukt.

Koppel toont een manier om lichte banaliteit te combineren het blijken van geïnspireerde nuancering en op een of andere manier boeit dat. Het feit dat hij over bijzonder toegewijde solisten en een keurig begeleidend orkest kan beschikken, helpt daar aanzienlijk bij.