Korngold: A midsummer night’s dream. Celina Lindsley (s., Titiana), Michelle Breedt (ms., Fee), Scot Weir (t., Demetrius, Lysander), Michael Burt (bs., Oberon) met het Berlijns omroepkoor en het Duits symfonie orkest o.l.v. Gerd Albrecht. CPO 999.449-2 (59’58”). 

Vandaag, 21 juni 2019, is het de langste dag van het jaar. Goed om dat met muziek te vieren. Daarvoor leent zich de Midzomernachtdroom ideaal, Maar welke? Die van Mendelssohn (bv. met Ozawa - DG 439.897-2 of Previn (EMI 747.163-2) of die van Korngold?

In 1935 herorkestreerde Erich Korngold de muziek van Mendelssohn bij een   verfilming door Max Reinhardt van een Amerikaanse romance met Olivia de Havilland en Mickey Rooney. Die film duurde op 6 minuten na twee uur en de completer partituur van Mendelssohn bevatte slechts zo’n 55 minuten aan muziek. Dus moest Korngold voor aanvulling zorgen en hij deed dat door andere werken van Mendelssohn te plunderen. Boverndien bracht hij bij die herorkestratie van in  totaal 26 fragmenten ook nieuwe instrumenten - saxofoons, gitaar, vibrafoon, harp en slagwerk om voor magische momenten te zorgen - in en versterkte bij de strijkers de baskant. Ook is even een woordloos zingend feeënkoor te horen.

Als titelmuziek fungeert natuurljk Mendelssohns eigen 7 minuten lange  ouverture op. 21. Wat volgt is een fijne ontdekkingsreis met leuke ontdekkingen die niet zelden uit de Lieder ohne Worte voortkomen. In de finale worden veel van die thema’s herhaald.

Na afloop is het voorstelbaar dat de onbevangen luisteraar zelfs de ‘rijker’ klinkende, want kleuriger Korngold verkiest boven het origineel. De uitvoerenden doen er alles aan om dat plausibel te maken.