Kancheli: Vom Winde beweint; bright sorrow. France Springuel (vc) c.q. Ian Ford (kinderstem), Oliver Hayes (kinderstem) en Cantate Domino met I Fiamminghi o.l.v. Rudolf Werthen. Telarc CD 80455 (72’14”). 1996

Tot de ontroerendste composities van Giya Kancheli behoort de Liturgie voor altviool en orkest met de ondertitel Vom Winde beweint uit 1989. Het werk werd geschreven om de dood van Givi Ordzhonikidze te herdenken die een biografie over Shostakovitch heeft geschreven en tot Kancheli’s beste vrienden behoorde. Een andere inspiratiebron vormde altviolist Yuri Bashmet.

Bright sorrow is een ‘Requiem’ uit 1984 voor de herdenking van het feit dat veertig jaar daarvoor de strijd tegen het fascisme werd gewonnen. Het is opgedragen aan ‘Kinderen, de ware oorlogsslachtoffers’. Vandaar het gebruik van kinderstemmen die de onschuldige slachtoffers van W.O.II vertegenwoordigen en langzaam, in gefragmenteerde zinnen om zo de broosheid van de onschuld te tonen.

Gemeen hebben deze werken dat ze voor wie zich daarvoor openstelt ontzettend ontroerend zijn. Ondanks een overdaad aan klaaglijke gebaren zijn beide werken beslist niet van een smartlap omdat Kancheli sentimentele clichés vermijdt. Geleidelijk aan straalt het werk wat meer kracht en optimisme uit, maar dat is van korte duur voordat het weer wordt verduisterd en in een kreupel soort wals eindigt.

Zowel solistisch als que ensemble zorgen de Vlamingen voor aangrijpend mooie vertolkingen die door Telarc ideaal zijn vastgelegd.