Krommer: Symfonieën nr. 1 in F op.12, 2 in D op. 40 en 3 in D op. 62. Orkest van de Italiaans-Zwitserse omroep o.l.v. Howard Griffiths. CPO 555.099 (77’26”). 2014

Krommer: Symfonieën nr. 4 in c op. 102, 5 in Es op. 105 en 7 in G PadK.1. Orkest van de Italiaans-Zwitserse omroep o.l.v. Howard Griffiths. CPO 555.125-2 (79’20”). 2013/7

Krommer: Symfonieën nr. 6 in D en 9 in C. Orkest van de Italiaans-Zwitserse omroep o.l.v. Howard Griffiths. CPO 555.337-2 (65’04”). 2017

De Tsjechische componist Frantisek Krommer (1759- 1831) behoorde tot de hoog aangeschreven Boheemse componisten. Hij vond in 1818 als opvolger van Leopold Kozeloch een goede werkkring als hofcomponist aan het Habsburgse hof in Wenen.

Net als Beethoven, Schubert, Dvorak, Bruckner en Mahler componeerde hij sinds 1797 negen symfonieën (die alle overleefden) en verder een Symfonie in D en twee Symphoniae Pastoralles maar hij was in vergelijking met zijn latere collega’s enigszins een lichtgewicht. Het zijn conventionele, goed georganiseerde vierdelige werken die opvallen door hun rijke partijen voor blazers., hun vaak memorabele melodieën en vaak interessante ritmen in post-Haydn en post-Mozart stijl. Overeenkomsten zijn er met Beethoven, die hem als een serieuze rivaal beschouwde.

Na zijn dood in 1831 verbleekte Krommers reputatie snel omdat Beethoven een veel dominanter ging spelen in het muziekleven en omdat hij een soort anachronisme was geworden.

Howard Griffiths, die zich heeft gespecialiseerd in dit type repertoire, is een voortvarende vertolker van deze symfonieën. Ze klinken puntig, goed doorvoed en vol afwisseling tussen energieke vaart en kalme berusting en zijn musici spelen ze alsof het om miskende meesterwerken gaat.