Kamperman: Hildegard, Powervrouw uit de twaalfde eeuw. Wynanda Zeevaarder (s., Hildegard), Marc Pantus (b., abt Kuno von Disibodenberg, Volmar, de duivel), vocaal kwintet Wishful Singing (Anne-Cristine Wemekamp, Maria Goetze, Marjolein Verburg, Carolina Luis) zusters en Virtutes), Marjolein Stots (zuster Ricardis, Anima), George Dumitriu (va), Steven Kamperman (kl), Berry van Berkum (org), Dion Nijland (cb). Stichting Baraná (75’56”). 2018 

 

Eén van de werken die tijdens November Music 2018 sterk de aandacht trokken, was Hildegard, Powervrouw uit de twaalfde eeuw van Steven Kamperman op een libretto van Kirsten Roosendaal.  Daarin neemt de non, mystica en componiste Hildegard von Bingen (1098 - 1179) met haar Ordo virtutum op Bijbelse teksten over deugden als naastenliefde, bescheidenheid, mededogen en nederigheid, maar ook hoop moesten koesteren als leidraad een belangrijke plaats in. Ze worden louter door vrouwenstemmen gezongen.

Kamperman maakte daar een boeiend, maar niet al te diepgravend verhaal van om het even of het gaat over liederlijkheid, nobele gedachten of de verschijning van de duivel. Maar ondertussen groeit het zelfbewustzijn van Hildegard ook en wordt haar verbondenheid met broeder Volmar en, de zusters en zuster Ricardis in het bijzonder duidelijk.

Het werd een opera van nu met het gregoriaans van toen in de melodieën van Hildegard, vermengd met barok- en hedendaagse klanken tot een vleugje flamenco en schuimend bierlied toe. Soms zingen de dames van Wishful Singing ook mooi close harmony. Zo ontstond een heel veelkleurige klankwereld, waarin ook nog pop- en jazzinvloeden te onderkennen zijn.

Abt van Disibodenberg en Hildegard staan lijnrecht tegenover elkaar wanneer Hildegard van Maria de boodschap krijgt om een eigen klooster te stichten en de abt haar toevoegt: ‘Een vrouw is niets, een vrouw kan niets, een vrouw mag niets, een vrouw kan niets zonder man.’ Wanneer Hildegard toch doorzet, leidt dit tot een grimmige scène in een geheel dat herinnert aan een mysteriespel.

Met ‘O Deus, quis es tu?’ heeft het werk een prachtige slotscène. De vocale solisten, het Orgeltrio (pijporgel, klarinet en contrabas) en de altviolist zorgen voor een mooie begeleiding, zodat het Turks-Nederlandse ensemble Baraná zich van zijn beste kant laat horen.

Jammer misschien dat niet meteen van een voorstelling een dvd is gemaakt, zodat ook de treffende regie en scenografie van Annechien Koerselman en Vera Selhorst te zien was.