Khatchaturian: Toccata; Wals-caprice en dans; ‘Adagio’ uit Spartacus (bew, M. Cameron); Poème; Pianosonate; Maskeradesuite (bew. Dolukhanian).  Kariné Poghosian. Grand Piano GP 673 (61’57”). 2013

 

Khatchaturian: Pianosonate; Wals-caprice en dans; Kinderalbum 1; Sonatine; Toccata. Lyad Sughayer. BIS SACD 2436 (74’46”). 2018

 

Het ‘Adagio’ ui de Maskeradesuite zullen velen, zelfs in pianovorm, herkennen als de begin tune van de BBC serie “The Onedin line” uit de jaren zeventig. Nadat we Khatchaturian vooral van zijn balletmuziek en Vioolconcert hebben leren kennen, is het best aardig om kennis te maken met zijn Pianowerken.it tweetal cd’s biedt daartoe een goede gelegenheid.

De twee Pianostukken - Wals-caprice en dans, dromerig c.s leuke volksmuziek - zijn uit 1926 net als het melodieuze Poème en de furieuze Toccata is een ware tour de force uit 1932.

De Pianosonate is uit 1961, is een volwaardig, vrij formeel werk met contrasterende momenten van kalme, bedachtzame overwegingen en abrupte explosieve momenten en aan het eind van de drie delen een felle climax. Het aardige Kinderalbum nr. 1 dateert uit 1947 en de compacte Sonatine uit 1959. 

De pianistiek van de Armeense Kariné Poghosian getuigt vooral van kracht, maar ze weet ook voortdurend goed te differentiëren en ze beseft goed wat de componist toekomt.

Lyad Sughayer is een jonge pianist uit Jordanië die voor zijn debuut cd ook het oog liet vallen op Khatchaturian met een ander, iets langer programma. Een opvallend debuut van een 25-jarige die wijselijk de in 1961 herziene versie van de Pianosonate kiest. De stijl, de techniek en de smaak van de pianist zijn geheel in orde en de klank van zijn opname is onberispelijk goed. Betere dan dit tweetal uitgaven is er op het gebied van de Pianowerken van de Armeense componist niet.