Khatchaturian: Recitatieven en fuga’s nr. 1-7; Kinderalbums, band 1 en 2. Charlene Farrugia. Grand Piano GP 834 (67’00”). 2020

 

Het kan onmogelijk worden gezegd dat de Armeense componist Aram Khatchaturian zijn bekendheid ontleent aan zijn Pianowerken. Het is de balletmuziek die hem populair maakte. Toch schreef hij ook een behoorlijk aantal Pianowerken gedurende zijn hele carrière, zelfs eentje voor 2 piano’s. In Wikipedia zijn ze als volgt in chronologische volgorde opgesomd als: Gedicht (1925), Wals-Étude (1926), Andantino (1926), Gedicht (1927), Variaties op het thema "Solveig" (1928), Recitatieven en Fuga’s (1928, 1966), Pianosuite (1932), Dans nr. 3 (1933), Mars nr. 3 (1934), Budenovka, een massa dans (ongedateerd). Choreografische wals (1944), Stukken voor 2 piano’s nr. 1-3 (Ostinato, Romance, Fantastische wals) (1945), Kinderalbum 1 (10 stukken,1947), ‘Wals’ uit Maskerade (1952), Pianosonatine (1959), Pianosonate (1961) en Kinderalbum 2 (1965).

Gelukkig is daar de laatste jaren een verandering in gekomen door opnamen van Iyad Sughayer (BIS SACD 2436), Murray McLachlan (Alto ALC 144) en Kariné Poghosyan (Grand Piano GP 673). Zij namen daarvan al heel wat voor hun rekening.

Nu voegt ook de Maltese pianiste Charlene Farrugia die daarvoor een opname maakte van het Pianoconcert van Charles Camilleri (Naxos 8.573373) zich bij hen met de vroege strenge zeven Recitatieven en fuga’s en de speelser beide Kinderalbums. Werken die technisch niet al te veeleisend zijn, dus waaraan ze makkelijk een volle expressie kan leveren. Dat is ook precies wat gebeurt en vandaar dat sprake is van een zeer geslaagd album dat nadere bekendheid waard is omdat de essentie van de werken zo goed naar voren is gebracht.

Bovendien bestaan van de Recitatieven en fuga’s geen andere opnamen.