Kuhnau: Ihr Himmel jubilirt von oben; Cantate Weicht ihr Sorgen aus dem Herzen; Wie schön leuchtet der Morgenstern; Gott sei mir gnädig; Tristis est anima mea; O heilige Zeit. Deborah York (s), Gary Cooper (org) met de King’s Consort en koor o.l.v. Robert King. Hyperion CDA 67059, CDH 55394 (74’27”). 1998

Johann Kuhnau (1660-1722) was Thomascantor in Leipzig tot zijn dood en zijn weg kruiste die van J.S. Bach. Hij inspireerde zijn jongere collega om de titel Clavier-Übung te lenen voor diens publicatie van klavecimbelwerken. Aan de grootheid van Kuhnau hoeft niet te worden getwijfeld: hij was een heel veelzijdig iemand van de soort die bijna was uitgestorven in het pragmatische sociale klimaat van de zeventiende eeuwse musicus: jurist, novellist, filosoof, theoreticus, linguïst en musicus.

Robert King en de zijnen wijden zich hier aan een mooie dwarsdoorsnee van zijn verre van alleen maar schematische in bekende stramienen passende vocale werken. Het enige dat daarop is aan te merken is dat de dictie en uitspraak van het Duits niet ideaal zijn.

Gott sei mir gnädig is een evocatief werk vol retorische details, terwijl in Wie schön leuchtet der Morgensten de geconcentreerde wereld van Bachs motetten wordt benaderd. In Komm, Jesu komm wordt een blik op een andere wereld geworpen. De cantate Weicht ihr Sorgen met zijn ariawereld staat dicht bij Bach en Tristis est anima mea is betoverend, zij het in toen al verouderde stijl. Solisten als Robin Blaze en Peter Harvey onderscheiden zich hier positief en de instrumentale kant van het programma maakt een zeer verzorgde indruk. Zo wordt de grote status van deze componist mooi bevestigd.