Kagel: Pianotrio’s nr. 1-3.  Trio Imàge. Avi 8553278 (78’55”). 2011/2

Het is de afgelopen jaren wat stil geworden rond Mauricio Kagel die zijn wilde haren op hogere leeftijd nogal kwijt schijnt te zijn geraakt, waardoor een einde kwam aan een reeks provocerende, hoogst verbeeldingsvolle en vaak bizarre, dikwijls geestige muziek- en muziektheaterwerken. Op deze cd horen we hem van zijn bezonnen, intieme kant.

Pianotrio nr.1 in drie delen (1985), Pianotrio nr. 2 in één deel (2001) en pianotrio nr. 3 in twee delen (2007). In het eerste trio schuilt een soort eerbetoon aan de romantische traditie van Schubert, Schumann en Brahms, maar wel met eigen middelen en zonder de vroegere tendensen tot parodie en pastiche. Opvallend zo fel als het scherzo is.

Een mooi contrast vormt het zestien jaar later geschreven ééndelige (ruim 20’ lange) tweede trio, waarin in marsritme een soms abrupt wijzigende reeks stemmingsveranderingen op nu eens haast dreigende, dan weer geheimzinnig aandoend plaatsvindt. In het derde trio vinden we een mix van deze eigenschappen, aangevuld met wat tragiek terug.

Het Trio imàge bestaat uit Pavlin Nechev (p), Gergana Gergova (v) en Thomas Kaufmann (vc) en vervult zijn taak hier met veel inlevingsvermogen en zin voor een fraaie afwerking.

Er zijn onbekende eerdere opnamen van deze werken door het Weense Altenberg Trio (Vanguard 99186) en het Liszt Trio uit Weimar met tevens het Pianotrio van Schnittke (Aeon AECD 0639).