Lalo: Pianotrio’s nr. 1 in c op. 7, 2 in b op. en 3 in a op. 26. Leonore trio. Hyperion CDA 68113 (79’16”). 2014

Zoals eigenlijk altijd bij Lalo gaat het bij deze trio’s uit respectievelijk 1850, 1852 en 1880 om het soort vrij pretentieloze, maar best inventief en heel vakkundig geschreven werken vol kostelijke muziek zoals die uit het midden van de negentiende eeuw opwelde en waarvan we sinds midden twintigste eeuw maar weinig vergelijkbaars hebben gekregen. Over het in 2012 geformeerde Nieuw Zeelandse Leonore trio, bestaande uit Tim Horton (p), Benjamin Nabarro (v) en Gemma Rosefeld (vc) valt louter positiefs te melden. Ze geven deze trio’s een optimale allure en spelen met hoorbaar genoegen. Ze fraseren mooi, plaatsen goede, pittige accenten en zorgen voor discrete portamenti. De celliste heeft een mooi moment in het eerste deel van het tweede trio waar haar instrument een fraai zangerig thema heeft. Dit opusloze werk bevat ook een markant menuet. De opname geeft de royale dynamiek van deze stukken goed door,

Van deze drie trio’s bestond al een mooie, maar bij nader inzien niet volkomen gelijkwaardige opname van het Parnassus trio MDG MDG 303-0482-2).