Liszt: Symfonische scènes. ‘Der nächtliche Zug’ S 513a en ‘Le triomphe funèbre S. 514 (2 Episoden uit Lenau’s Faust); Mephistowalsen nr. 1-3; Salve Polonia S. 113. Kit Armstrong. Sony 88875-16373-2. (70’   ). 2015

De jonge, nog net niet 25-jarige Californische pianist Kit Armstrong die zich ook als componist manifesteert kwam in contact met Alfred Brendel die hem nog wat laatste kneepjes van het vak bijbracht. Iets daarvan is te zien in de documentaire Set the piano stool on fire van Mark Kidel die te zien is op de dvd Artifical Eye ARTS 536).

Intussen verschenen van Armstrong diverse cd’s. Eentje met een werk van hemzelf) Fantasie in B-A-C-H, koraalvoorspelen van Bach en Ligeti’s Musica ricercata (Sony 88883-74775=2), eentje met violist Andrej Bielov en cellist Adrian Brendel met werken van Armstrong, Beethoven, Haydn en Liszt (Genuin GEN 12239) en een bijdrage aan het Ruhr Festival 2011 (Avi AVI 8553240).

Hier speelt hij zes wat hij noemt ‘symfonische taferelen’ van Liszt die bestaan uit tussenspelen, marsen en karakterstukken uit symfonische gedichten en oratoria die de componist zelf verwerkte tot pianostukken. Zo komen drie van de vier Mephistowalsen aan bod, vrij onbekende uittreksels uit St. Stanislaus, Tasso en twee scènes uit Lenau’s Faust, inclusief de heel bekende ‘Tanz in der Waldschränke’.

In zijn vaardige, niet met opzichtig virtuoos vertoon opgezadelde recital herkennen we iets  van de intellectualistische speelwijze van Brendel.

Dat blijkt uit zijn toucher en het vermijden van extreem grote dynamische contrasten. Maar er klinkt ook wat academische eigenzinnigheid door. Daardoor missen we iets van een Faustiaanse duivelse overgave in de Mephistowalsen. Maar de Nächtliche Zug klinkt dan weer heel sfeervol, met name in het gedeelte met ‘Pange lingua’ als uitgangspunt. Salve Polonia uit het onvoltooide oratorium St. Stanislaus klinkt wat doel- en richtingloos.

Zo is al met al maar deels sprake van een weliswaar interessant, maar in laatste instantie toch niet geheel geslaagd recital.