Lalo: Symphonie espagnole op. 21; Guitarre op. 28 (bew.); Fantaisie norvégienne; Romance-sérenade; Namouna, ‘Fantasie ballet’, ‘Introduction et scherzo’; Vioolconcert in F op. 20; Celloconcert in d; Concerto russe op. 29; Pianoconcert in f. Lorenzo Gatto (v), Woo Hyung Kim (v), Vladyslava Luchenko (v), Elina Buksha (v)Ori Epstein (vc), Nathaniel Gouin (p) met het Luiks filharmonisch orkest o.l.v. Jean-Jacques Kantorow. Alpha 233 (3 cd’s, 3u. 08’36”). 2015
Lalo behoort tot de componisten die zich na de Frans/Duitse oorlog van 1870/1 hebben ingezet voor een nieuw zelfbewustzijn van de Franse muziek in een antiwagneriaanse beweging. Waar hij als operacomponist met Le roi d’Ys weinig succes had, overtuigde hij wel met het ballet Namouna.
Maar een doorslaggevend succes had hij wel met zijn verkapte vioolconcert met de titel Symphonie espagnole (Lalo was van Spaanse afkomst); gelukkig wordt dit werk tegenwoordig meestal weer volledig, dus inclusief het ‘Intermezzo’ uitgevoerd. Het ook bekende, uitgesproken lyrische celloconcert heeft een wat bleker aanzien, maar is ondanks dat ook best de moeite waard. In de verdere concertante muziek is zijn makkelijk aansprekende idioom nogal uitwisselbaar en clichématig, om het even of het uit Spanje, India (Namouna), Rusland (Concert russe) of Bretagne (Roi d’Ys) stamt. Maar vlot aansprekend is het zeker.
Wat een ontzettend goed idee om de concertante werken van Lalo eens bijeen te brengen. In wezen gaat het om:
1873 Vioolconcert nr. 1 in F op. 20
1874. Vioolconcert nr. 2 Symphonie espagnole op. 21
1875. Allegro appassionato voor cello en orkest op. 27
1877 Celloconcert in d
1879 Rapsodie norvégienne (Vioolconcert nr. 3)
1879 Romance-Sérenade voor viool en orkest
1879. Vioolconcert nr. 4 in f (Concert russe)
1885 Fantaisie ballet voor viool en orkest
1886 Andantino voor viool en orkest
1889 Pianoconcert in f
1889 Guitarre voor viool en orkest op. 28
Alleen het vrij onbeduidende Andantino, waarvan ook verder geen opnamen bestaan, ontbreekt. Natuurlijk is het bekendste werk, de Symphonie espagnole als een der laatste blijken van de Franse traditie van vioolvirtuositeit het bekendste werk en daarvan blijven opnamen als die van Repin (Erato 3984-27314-2), Chang (EMI 555.292-2).
Ook is mogelijk de opname van het Pianoconcert door David Owen Norris (ASV CDWHL 2122), het Vioolconcert in F en het Concert russe van Olivier Charlier (Chandos CHAN 9758) en het Celloconcert van Torleif Thedéen (BIS CD 1296) en Sophie Rolland (ASV CDDCA 867) wat markanter, de waarschijnlijk eerste lessenaar orkestsolisten die hier hun kans krijgen maken onder de bezielde en ervaren leiding van Kantorow een klein feestje van dit repertoire. Fijn om het handig bijeen te hebben.