Lalo: Le roi d’Ys. Eric Martin-Bonnet (bs., koning), Giuseppina Piunti (ms., Margaret), Guylaine Girard (s., Rozenn), Sébastien Guéze (t., Mylio), Werner van Mechelen (b., Kamac), Léonard Graus (bs., Saint Corentin) en Marc Tissons (b., Jahel) met het Ensemble van Opéra de Wallonie o.l.v. Patrick Davin. Dynamic CDS 592/1-2 (2 cd’s, 1u. 40’57”). 2008

In het handeling van Lalo’s opera Le roi d’Ys uit 1888 gaat librettist Blau uit van hetzeflde gegeven uit de Bretonse legende waarop Debussy zijn ‘La cathédrale engloutie baseerde. De geschiedenis waarin tot slot de stad Ys door de golven wordt verslonden gaat hier om een strijd van twee stel geliefden, een nobele sopraan en tenor contra een schurkachtige mezzo en bariton. Deze laatsten zorgen tot slot dat het water binnenstroomt waarin de goedwillenden omkomen.

Lalo nam twee keer een aanloop naar het werk, maar had daar toen wel succes mee tot buiten Frankrijk. Het werk zit goed in elkaar, zorgt voor de nodige opwinding en bevat mooie melodieën. Het werk heeft een behoorlijke dramatische kracht.

Deze zaalopname maakt een redelijke goede indruk maar kent zwakheden. Zeker de koorbijdragen hadden beter gekund. Girard is een heel positieve heldin; mezzo Piunti toont met moeite met het hoog. Martin-Bonner is geen grote koning, Van Mechelen overtuigt beter, maar Graus is bij de mannen onbetwist de beste. Hier blijkt dat de risico’s van een ‘live’ registratie soms toch te groot zijn om van een geslaagd geheel te kunnen spreken. Daarom blijft de opname met Courtis, Ziegler, Hendricks, Villa en dirigent Armin Jordan (Erato 2292-45015-2) uit 1988 toch veiliger.