Ljapooenov: Valse pensive op. 20; Tarantella op. 25; Mazurka’s op. 9 nr. 1 en 2; Valse-impromptu op. 23; Mazurka’s op. 24 nr. 4 en 6; Valse-impromptu op. 29/2; Mazurka’s op. 17/3 en op. 21/5; Valse-impromptu op. 70/3; Mazurka’s op. 31/7 en in g op. 36/8. Florian Noack. Ars ARS 38132 (74’49”). 2012

Ljapoenov: Novelette op. 18; Barcarolle in gis op. 46; Humoreske op. 34; Pianostukken op. 1 nr.1-3; Préludes op. 6 nr. 1-7; Chant du crépuscule op. 22; Variaties over een Russisch thema; Fêtes de Noël op. 41 nr. 1-4. Florian Noack. Ars ARS 38209 (79’25”). 2015

Als student van Balakirev aan het Moskou’s Conservatorium belandde Sergei Ljapoenov (1859-1924) haast vanzelf in het destijds dominerende Russisch-nationistische school vaarwater, maar als pianocomponist ontkwam hij ook niet aan invloeden van Schumann, Chopin en bovenal van Liszt en diens virtuozendom.

Van zijn beide pianoconcerten en de Rapsodie over Oekraïnse thema’s bestaat een uitstekende opname van Hamish Milne (Hyperion CDA 67326) en van zijn symfonie nr. 1 eentje van Sinaisky (Chandos CHAN 9808). 

Een kennismaking met zijn pianowerken blijkt heel lonend te zijn, want het gaat om composities waarin van de vertolker de nodige contrapuntische vaardigheid zowel als een besef van lyriek wordt verlangd.

Over die hoedanigheden blijkt de Belgische pianist Florian Noack die het complete piano oeuvre van deze componist aan het opnemen is ruimschoots te beschikken. Hij maakt van deze twee uitgaven een afwisselende vertoning met een afwisseling tussen poëzie, temperament, Russische melancholie en levendige vrolijkheid. Het vervolg van de reeks kunnen we vol vertrouwen tegemoet zien.

Er bestaat al een opname van Margarita Glebov met een selectie uit Ljapoenovs pianowerken (Toccata TOCCD 0218) uit 2013. Vreemd eigenlijk dat deze muziek zo onbekend is want ze heeft een beter lot verdiend.