Liszt: Pianoconcerten nr. 1 in Es S. 124 en 2 in A S. 125; Malédiction S. 121, R. 452. Alexander Kantorow met Tapiola Sinfonietta o.l.v. Jean-Jacques Kantorow. BIS SACD 2100 (58’02”). 2014

Liszt was de bedenker van het solo pianorecital, maar schreef ook muziek waarin hij zijn talenten met orkestbegeleiding kon botvieren. Zijn twee pianoconcerten zijn de omvangrijkste werken van dat type.

Aan beide werd jarenlang gewerkt, maar ze kregen hun uiteindelijke vorm pas nadat Liszt zijn techniek van thematische transformatie volledig had ontwikkeld.

Beide beginnen dan ook met een thema of motief dat vervolgens diverse bewerkingen ondergaat. Ondanks de overeenkomsten maken de beginthema’s de verschillen tussen de twee werken duidelijk.

Het eerste concert begint me grandioze orkestrale gebaren die worden beantwoord door een briljante cadens van de solist, terwijl het rustige begin van het tweede concert wordt gevolgd door een pianopartij rond een  een bewerking van het zoetgevooisde thema.

Hoewel beide gedeelten bevatten die overeenkomen met aparte delen (het bekendste is het scherzo van het eerste deel waarin de triangel een belangrijke rol speelt), zegen ze iets over Liszts neiging om de verschillende delen in één enkele, opeenvolgende sequentie te gieten.

Malédiction is een tweedelig concert voor piano en strijkorkest in e dat we onder meer kenden van Jorge Bolet (Decca 414.079-2), Lesley Howard (Hyperion CDA 67401/2) en Brigitte Engerer (Mirare MIR 9955).

Kantorow jr. (1977) gaat solistisch sprankelend briljant te werk in zijn cd debuut, maar legt niet zozeer de nadruk op de gepassioneerd dramatische kanten van deze concerten, doch eerder op de rustiger, overpeinzender, dichterlijke daarvan. De samenwerking met zijn vader (en het orkest) is vrijwel optimaal.

Naar de klank gemeten is dit de beste opname van de twee concerten. Een handicap is de korte speelduur. De bekendere, ongeveer een kwartier durende Totentanz had er mooi nog bij gekund.

Wie in het bezit is van de beroemde historische opname van Sviatoslav Richter (Philips 446.200-2) en/of de beeldschone versie van Krystian Zimerman (DG 423.571-2) kan daar rustig bij blijven, wie deze werken nog niet in de verzameling heeft, kan met een gerust hart voortaan ook Kantorow kiezen.