Legnani: Rossini variaties. Gran sinfonia op. 2 ‘De Italiana in Algeri de Rossini’, Ouverture op. 202 ‘De Guillaume Tell de Rossini’; Al capricci della sorte op. 5 ‘De Italiana in Algeri de Rossini’; Languir per una bella op 7 ‘De l’Italiana in Algeri de Rossini’; Pensa alla patria op. 8 ‘De L’Italiana in Algeri de Rossini’; Variaties over ‘O quante lacrime de La donna del lago de Rossini’ op. 18; Variaties over ’Sorte secondami de Delmira de Rossini’ op. 21; Variaties over ‘La mia spada, e la più fida de La donna del lago de Rossini’ op. 24; Variaties over ’Non più mesta accanto al fuoco de La Cenerentola de Rossini op. 30; Variaties over ‘Cara per te quest’anima de Armide de Rossini’. Marcello Fantoni (git). Naxos 8.573721 (79’34”). 2016  

Luigi Legnani (1790-1877) werd vooral bekend met zijn 36 gitaar Caprices op. 20, keurig naar het voorbeeld van de Caprices van Paganini (door wie hij zeer werd geroemd) voor soloviool,alle toonaarden doorlopend. Als gevierde gitarist ondernam Legnani uitgebreide tournees door Europa. Met blijken van grote virtuositeit onderwerp hij, geheel naar de heersende mode, een aantal thema’s uit bekende opera’s van Rossini aan knappe eigen bewerkingen. De gitarist als zangsolist die mooie instrumentale capriolen maakt. Nu eens zijn die vooral lyrisch van aard, zoals in de romance uit L’Italiana in Algeri, dan weer krijgen ze een dramatische inslag, zoals i het fragment uit Armida. Knap ook hoe het orkestrale kleurenpallet met verbeeldingsvolle handige nabootsings effecten naar de gitaar is vertaald. 

In 1984 maakte Eduardo Fernández al een mooie verzamelplaat het een aantal van deze Caprices, aangevuld met werken van Giuliani, Sor, Diabelli en Paganini (Decca 414.160-2), maar het is goed nu eindelijk alle Caprices bijeen  te hebben in mooie vertolkingen van Fantoni.