CD Recensies

LEVINAS, PETIT PRINCE, LE

Levinas: Le petit prince. Jeanne Crousaud (s., Le petit prince), Vincent Lievre-Picard, (b., L’aviateur), Catherine Trottmann (ms., La rose), Rodrigo Ferreira (ct., le renard,le serpent), Celine Soudain (ms., la rose multiple), Alexandre Diakoff (b., le roi), Benoit Cat (t., le vaniteux, le financier, le géographe), Patrick Lapp (verteller) met het Orchestre de Picardie o.l.v. Arie van Beek. Claves CD 50.1725 (77’36”). 2014

 

Tijdens mijn middelbare school tijd, vlak na W.O. II, had ik op het Eindhovense Lorentz Lyceum het geluk een zeer bevlogen leraar Frans te hebben, Hij wist mijn liefde voor Franse literatuur, de Franse film en het chanson (in het bijzonder Charles Trenet) te wekken. Dit betekende o.a. een uitgebreide kennismaken met het werk van de beroepspiloot Antoine de St. Exupéry als Terre des homes, Vol de nuit, Courier sud en Le petit prince. Voor laatstgenoemd kinderboek uit 1943 waren wij, pubers, toen al haast aan de oude kant, maar we waardeerden het wel.

Des te leuker is het die jeugdherinnering terug te vinden in een opera van de Franse componist, pianist en Messiaen leerling Michaël Levinas (1949) die hij schreef op verzoek van de directeur van de opera in Lausanne. Het resultaat is zeker geen kinderopera, daarvoor is de strekking te omvangrijk. Maar met mooie rollen voor dialogen van het kind met o.m. de vliegenier, de roos, de dubbele roos, de koning, de vos en alle andere dramatis personae is sprake van een bijna tachtig minuten durend gezongen verhaal vol sympathieke betrokkenheid met de kinderziel, gekruid met lichte spot en enige weemoed. Het werk wordt gedragen door de jongensachtig klinkende sopraan van Jeanne Crousaud.

In de begeleiding valt het gebruik van twee elektrisch licht vervormd klinkende piano’s op. Zij zorgen voor een opvallende, maar ook opmerkelijke en op een bepaalde manier heel mooi passende wijze voor een bijzonder cachet.

Jammer dat de opname niet vergezeld gaat van de volledige tekst met vertaling. Maar dat kan reden zijn om Saint Exupéry zelf er nog eens op na te slaan. Gelukkig is de opera ook zonder dat redelijk goed te volgen.