Leclair: Sonates voor 2 violen op. 3 nr. 1 in G, 2 in A, 3 in C, 4 in F, 5 in e en 6 in D. Gwen Hoebig en Karl Stobbe. Analekta AN 2-8786 (66’22”). 2017

Nadat Mónica Waisman en Florian Deuter de zes Sonates voor 2 violen van Leclair hadden opgenomen (Accent ACC 24298) laten Gwen Hoebig en Karl Stobbe nu het zestal op. 3 volgen. Zij zijn beiden concertmeester in het symfonie orkest uit Winnipeg.

Om te beginnen is het daarbij goed onderscheid te maken tussen deze Jean-Marie Leclair (1697-1764) en de latere Jean-Marie ‘le cadet’ Leclair (1703-1777) die ook componist was en ten onrechte Antoine Remi werd genoemd. 

‘Onze’ Jean-Marie, die wel ‘de vader van de Franse vioolmuziek’ is genoemd, leidde een turbulent leven, was een paar maal in Nederland om Locatelli te bezoeken en werd tenslotte in Parijs vermoord. Die moord is nooit opgelost, al golden zijn vrouw en zijn neef, ieder met eigen motieven, als verdachten.

Maar wat een fijne muziek ‘pour deux violons sans basse’ met zangerige pastorales, gracieuze sarabandes en stoere gigues schreef hij. Kennelijk had hij een hekel aan vertolkers die eigen versieringen in zijn werken aanbrachten. Hij vroeg wel aandacht voor ‘le beau chant’, een expressief cantabile.

Dat hebben Hoebig en Stobbe goed begrepen en ze geven ook verder heel mooie uitvoeringen van deze zes sonates die we ook mooi gespeeld kenden van Chiara Banchini en John Holloway (Erato 2292-45013-2).