Lully: Phatéon LWV. 61. Mathias Vidal (haute-contre,Phaéton) Éva Zacïk (s., Libie), Elizaveta Sveshnikova (s., Astrée), Cyril Auvity (haute-contre, Le soleil, Triton, La terre), Lisandro Abadie (bs., Epaphus, Jupiter, Saturnus), Victoire Bunel, (s., Théone) Lea Trommenschlager (s., Clymene) Viktor Shapovalov (bs., Protée) e.a. met Le poème harmonique en koor en orkest Music Aetera o.l.v. Vincent Dumestre. Chateau de Versailles CV 5015 (2 cd’s, 2u., 29’18” + dvd 2 u. 33’). 2018
De Tragédie en musique Phaéton op een libretto van Philippe Quinault ging in 1683 in Versailles, waar Lodewijk XIV net zijn intrek nam, in première en keerde daar in juni 2018 nog een keer naar terug. Quinault werd geïnspireerd door een verhaal uit Ovidius Metamorfosen. Daarin toont Phaéton, de zoon van de zonnekoning Helios en de oceaannimf Clymene zich heel ambitieus door zijn verloofde Théone te verlaten om zijn nieuwe liefde Lybie, de dochter van de koning van Egypte te veroveren en troonvolger in Egypte te worden. Epaphus, de zoon van Zeus accepteert dit niet en daagt Phaéton uit om zijn goddelijke oorsprong te verklaren. Phaéton vraagt zijn vader op hij de zonnetriomfwagen een dag mag lenen en door de lucht mag reizen om zijn rivaal te imponeren. Zijn vader kan dat niet weigeren, maar Phaéton verliest de controle over de paarden en veroorzaakt brand op aarde. De angstige mensheid vraagt Zeus om tussenbeide te komen en deze doodt Phaéton met een bliksemstraal. Een opera zonder happy end waarin de gang van zaken wordt betreurd.
De opzet was duidelijk: iedereen die de Zonnekoning bedreigde, zou dat met de dood bekopen.
De productie van Dumestre is gebaseerd op een samenwerkingsproject van zijn ensemble Le poème harmonique met het Music Aeterna ensemble van Teodor Currentzis uit Perm in Rusland. Dat betekent ook een gemengd Frans/Russische rolbezetting met liefst zestien zangers. Gelukkig presteren ze alle op behoorlijk hoog en zuiver niveau. Bij de dames verdienen vooral Victoire Bunel als Théone en Elizaveta Svenshnikova als Astrée en Dageraad veel lof voor hun mooie voordracht, maar de waren sterren zijn beide haute-contres (tenoren met een hoog bereik) de jeugdig heroïsche Mark Vidal in de titelrol en de lyrische, elegante Cyril Auvity als zonnegod en Triton, de god van de aarde. Ook koor en orkest maken een zeer goede indruk.
Het geheel leidde tot een heel geslaagde uitvoering, die als opvoering in de regie van Benjamin Lazar ook op de extra dvd te zien is. Maar dat is geen pure vreugde want wat we te zien krijgen is een mix uit het oude Egypte, de achttiende eeuw en het heden zonder duidelijk doel.
Er bestaan al twee eerdere opnamen van Phaéton; de ene van Rousset (Aparté AP 061) uit 2012, de andere van Minkowski (Erato 4509-91737-2, Warner 2564-62184-2) uit 1993. Beide ook van zeer goede kwaliteit. Dat maakt de keuze moeilijk, misschien geeft de dvd extra bij de nieuwe uitgave de doorslag.