Liszt: Scherzo en mars S. 177; Ballades nr. 1 in Des ‘Le chant du croisé; S. 179, R. 15 en 2 in b S. 171, R. 16; ‘La Romanesca; S. 252a; Legendes nr. 1 ‘St. François d’Assise: La prédication aux oiseaux’ S. 175 en 2 ‘St. François de Paule marchant sur les flots’; Czárdas macabre S. 224. Leonardo Pierdomenico. Piano Classics PCL 10151 (68’30”). 2017 

 

Dit is een aan Liszt gewijd pianorecital dat een verschil vormt met de gangbare omdat de Italiaanse pianist Leonardo Pierdomenico die in 2017 het Van Cliburn pianoconcours won en in de finale het Pianoconcert nr. 2 van Liszt koos. Logisch dat hij voor zijn debuut cd niet alledaagse werken put uit het rijke pianorepertoire van Liszt en deze temperamentvol en kernachtig ten gehore brengt.

Hij vermijdt de platgetreden paden en koos voor repertoire dat niet primair de extroverte, virtuoze kant van de componist belicht, maar eerder de introverte, melancholieke en overpeinzende. Maar hij begint uitdagend fel met Scherzo en mars, een vrij onbekende compositie waarin Lisztzijn heldhaftige kant toon, compleet met veeleisende fugato gedeelten en als een rapier stekende arpeggio’s.

De beide Legendes zijn gebaseerd op de wonderen van twee naamgenoten van de componist: Franciscus van Assisië die naar het verhaal gaat preekte voor een aandachtige zwerm vogels en Franciscus van Paola die volgens de legende een vaartuig construeerde van zijn mantel en zijn staf toen de veerman weigerde om hem de Straat van Messina over te zetten.

Net als in de bekende tweede Ballade, maakt de pianist iets bijzonders van het kruisvaarderslied uit de eerste. De Czárdas macabre behoort tot Liszts radicaalste concepten waarin hij de tonaliteit tot het einde voert.

Pierdomenico toont een krachtige muzikale verbeelding, is een virtuoos, heeft een goed oor voor stilistische differentiatie en weet een mooie gecultiveerde pianotoon te produceren. Dat maakt hem tot een uitstekende Lisztvertolker.