Liszt: Les harmonies de l’esprit. ’Après une lecture de Dante’ uit Années de pèlerinage 2 S. 161; ‘Consolations’ nr. 1-6; ‘Liebesträume’ nr. 1-3 S. 541; ‘St. François de Paule marchant sur les flots’ uit Légendes S 175. Ingrid Carbone.  Da Vinci DVC 00144 (54’26”). 2018

 

Gezien de aard en het karakter van Liszt komt hij in aanmerking voor veel kwalificaties: pianotovenaar, revolutionair, snob, pseudopriester, Casanova. Duidelijk is wel dat in veel van zijn werken op de achtergrond een vorm van religie aanwezig is. Van dat type werken maakte de Italiaanse pianiste Ingrid Carbone een opname.

Ze begint met ’Après une lecture de Dante’ ofwel de Dantesonate en toont meteen aan dat dit technisch complexe werk haar niet de minste problemen geeft zodat ze het moi expressief kan uitwerken. Liszt zelf hield zich er lang mee bezig sinds 1839 en bedacht verschillende titels als ‘Fragment dantesque’, ‘Paralipomènes à la Divina Commedia’, ’Fantaisie symphonique’ voordat hij tot de uiteindelijke titel kwam.

Knap zo helder en duidelijk als ze het werk weergeeft. Ze voert de luisteraar als het ware door een boog van duisternis, pijn en verdriet naar licht en hoop. 

Daarna volgen de - gelukkig - volledige zes Consolations uit 1849/50 die zijn gebaseerd op gedichten van Charles Sainte-Beuve en waarin de relatie van Liszt met prinses Carolyne zu Sayn-Wittgenstein een rol speelt. Carbone pakt ze zorgvuldig en vrij melancholiek, maar geen moment sentimenteel aan en merkt terloops op dat nr. 4 de aanduiding ‘cantabile con divozione’ draagt.

De beide overige werken klinken al even competent en evocatief. Ze interpreteert het hele programma doelgericht, zonder effectbejag, zodat het een cd debuut werd dat lang naklinkt en nog wel vaker uit het rek zal worden gehaald.