Lyatoshynsky: ‘Oekraïns pianokwintet’; Silvestrov: Pianokwintet (1961); Poleva: ‘Simurgh kwintet. Bogdana Pivnenko en Tars Yaropud (v), Kateryna Suprun (va), Yuriii Pogoretskyi (vc) en Iryna Strarodub (piano). Naxos 8.579098 (77’39”). 2020

 

Nu de Oekraïne zo in de klem zit en bedreigd wordt, is het goed om eens naar kamermuziek uit dat gelukkig nog vrije land te luisteren. Dat heb ik gedaan aan de hand van een drietal werken voor Pianokwintet van Boris Ljatosjinski (1895 - 1968), Valentin Silvestrov (1937) en Victoria Poleva (1962) die werden geschreven in resp. 1942, 1961 en 2020.

Boris Lyatoshynsky behoorde tot de leidende figuren van een nieuwe componistengeneratie in zijn land. Zijn 40’22” durende vierdelige Pianokwintet heeft een uitgesproken emotioneel karakter, vooral in het ontroerende tweede deel, ‘lento e tranquillo’. Silvestrovs aan Lyatoshynsky opgedragen kwintet dateert uit de tijd dat hij op modernistischer wijze ging schrijven in de jaren zestig. Weer een heel andere stijl huldigt Victoria Poleva, die liefst uitgaat van spirituele thema’s en grote muzikale eenvoud in wat ze noemt ‘gewijd minimalisme’ stijl. In de eerste opzet uit 2000 bevredigde dat haar niet helemaal, dus herzag ze het werk in 2020. Het is interessant om haar biografie op internet te lezen.

Of Bogdana Pivnenko, Tars Yaropud, Kateryna Suprun, Yuriii Pogoretskyi en Iryna Strarodub een bestaand kwintet vormen, of als ad hoc ensemble optreden, is niet duidelijk. In ieder geval vormen ze een hechte groep met één doel: deze muziek het belang te geven dat de drie werken verdienen. Na hen een paar maal beluisterd te hebben, kan niet anders worden vastgesteld dat de opgave met succes is uitgevoerd.