Liszt: Pianosonate in b S. 178; Nuages gris S. 199; Richard Wagner – Venezia; Unstern! Sinistre, disastro S. 208; 4 Kleine Klavierstücke S. 192; En rêve  S. 207; Schlaflos! Frage und Antwort S. 203; La lugubre gondola S. 200. Paul Lewis. Harmonia Mundi HMC 901845 (60’00”). 2004

Het wemelt natuurlijk al van de Lisztsonates op cd en de vraag is of er na de grootse vertolkingen van vooral Pollini (DG 427.322-2), Argerich (DG 437.252-2), Demidenko (Hyperion CDA 66616) en Pletnev (DG 457.629-2) die samen wel alle facetten van het werk hebben belicht, nog behoefte bestaat aan nieuwe opnamen zoals die van Cohen en Lewis. Het antwoord moet in het geval van Lewis duidelijk ja zijn. Op de man af, zonder eigenzinnigheden concentreert hij zich niet alleen op de monumentale grandeur van het werk, maar evenzeer op de dichterlijke momenten. Het resultaat is bewonderenswaardig, heel overtuigend en boeiend.

Maar ook de late pianowerken komen voorbeeldig uit de verf, alle met het juiste eigen karakter en waar nodig als afspiegeling van het achterliggende programma. Voeg daarbij de perfecte opnamekwaliteit en er is sprake van toch weer een mooie ontdekking in de overbezette pianowereld.