Lindberg: Aura; Engine. BBC Symfonie orkest o.l.v. Oliver Knussen. DG 463.184-2 (51’18”). 1998

Als een van Lindbergs grootste en meest symfonische werken kan Aura (1995) gelden. Het werk is gewijd aan de herinnering aan Lutoslawski en bestaat uit vier delen die zonder onderbreking in elkaar overgaan. De eerste twee combineren een monumentale schaal met een tastbare doelgerichtheid. Het geheel begint met een duister gegrom en dreunend slagwerk wat zou kunnen wijzen op iets monolithisch, vol oerkrachten. Maar de componist bewaarheidt die verwachting niet want hij maakt plotselinge omwegen, meestal om vreemde instrumentale combinaties te proberen waaruit vaak prachtige kleurflitsen voortkomen, zoals de fusie van glockenspiel en piano met zijn glinsterende, rusteloze energie uitbarsting aan het slot van het tweede deel.

Het is deze voortdurende spanning tussen een verzameling van een horde individuele stemmen – elk met een eigen karakter – die het werk vaart verleent. De finale eindigt met een dol koor van niet ingetoomde opwinding dat tot slot gelukkig uitmondt in een sereen coda waarin we de geest van Sibelius kunnen waarnemen. 

Een titel als Engine (1996) is het klinkend resultaat van een stel door de componist geformuleerde uitgangspunten die hij voor nadere uitwerking in de computer stopte. Het zo ontstane materiaal werd de basis voor een eindversie die door de musici wordt gerealiseerd. Dat het geheel zo iets mechanisch krijgt, spreekt voor zich.

Oliver Knussen, zelf een componist van niet geringe faam, heeft een streepje voor als uitvoerder van eigentijds werk van anderen. Hier wekt hij een heel geëngageerde indruk en hij weet zijn begrip en zijn enthousiasme over te dragen op het virtuoos reagerende orkest.