Mozart: Vioolconcert nr. 5 in A KV 219; Vieuxtemps: Vioolconcert nr. 4 in D op. 31. Hilary Hahn met de Deutsche Kammerphilharmonie Bremen o.l.v. Paavo Järvi. DG 479.3956 (59’47”). 2014

Na twee een cd getiteld Siffra en eentje met Encores wijdt Hilary Hahn zich hier weer aan min of meer standard werken. Hoewel: ongewoon is het om Mozart met Vieuxtemps samen te brengen. Zelf zegt ze daarover: “Vijfentwintig jaar geleden studeerde ik deze werken in en sindsdien is het iedere keer als ik de bladmuziek open alsof ik een lot uit de loterij heb gewonnen en aan een epische trip ga beginnen.” Het resultaat is wel een ongewone combinatie werken. Mozart zowel als Vieuxtemps schreven genoeg vioolconcerten om ze binnen de eigen familie te houden. Maar juist ook een confrontatie als hier heeft wat aantrekkelijks, zeker als dit zich op muzikaal hoog niveau afspeelt.

Hahn koestert een vrij romantische kijk op beide werken, wat in Mozart wat verbaast. Ze schuwt daarbij het grote gebaar en een gul vibrato niet geheel. Maar hoofdzaak zijn haar zeker stijlvolle opvatting, haar elegante prachttoon. In vergelijking met de andere recente opname van Vilde Frang (Warner 2564-6276776) is ze hooguit wat onpersoonlijker en fantasievoller. Vieuxtemps komt nog beter tot zijn recht in haar handen.  Prachtig levert ze het langzame deel en de cadensen af. Hier is Viviane Hagner haar geduchtste rivale (Hyperion CDA 67798). Soms is het resultaat bij haar op de grens van melodrama. Niet minder positief, zelfs geweldig is het fraai verzorgde aandeel van Järvi en zijn levendige orkest. Hij verdient zeker niet minder lof.