Mozart: Don Giovanni KV 527. Ildebrando d’Arcangelo (Don Giovanni), Vitalij Kowaljow (Commendatore), Diana Damrau (Donna Anna), Rolando Villazón (Don Ottavio), Joyce DiDonato (Donna Elvira), Luca Pisaroni (Leporello), Konstantin Wolff (Masetto), Mojca Erdmann (Zerlina) met het Vokalensemble Rastatt en het Mahler kamerorkest o.l.v. Yannick Nézet-Séguin. DG 477.9878 (3 cd’s, 2u. 52’58”). 2011
Mozart: Die Entführung aus dem Serail KV 384. Thomas Quasthoff (spr, Selim), Rolando Villazón (Belmonte), Diana Damrau (Konstanze), Anna Prohaska (Blondchen), Paul Schweinester (Pedrillo), Franz-Josef Selig (Osmin) met Vokalensemble Rastatt en Europees kamerorkest o.l.v. Yannick Nézet Séguin. DG 479.4064 (2 cd’s, 2u. 19’02”). 2014
Wie op Arte en de Duitse TV de programma’s van Rolando Villazón volgt, ziet een enthousiaste presentator die op sympathieke wijze veelbelovende jonge collega’s voorstelt. Iets van dat idealisme spreekt ook uit het project dat hij bij DG opstartte om de bekendste zeven opera’s van Mozart met onbespoten zangers concertant met Yannick Nézet-Séguin als dirigent te registreren. Alleen kan men zich na drie bijdragen (Così van tutte werd al besproken) afvragen of hij zijn energie niet beter aan andere activiteiten had kunnen besteden want de concurrentie is hier enorm zwaar.
Don Giovanni slaagde relatief redelijk, maar niet meer dan dat. De in andere rollen nogal bejubelde Diana Damrau toont zich als Donna Anna het tegendeel van een geboren Mozartvertolkster met haar overdreven vibrato. Ook het overdadige tremolo van Ildebrando d’Arcangelo als nogal brute Don werkt storend
De betrekkelijke sterren van deze opname zijn Rolando Villazón als zeer levendige Don Ottavio en Joyce DiDonato als Donna Elvira. Als Zerlina zet Mojca Erdmann een spichtige, weinig charmante jonge vrouw neer. De Masetto van Konstantin Wolff kan er redelijk mee door, maar de Commendatore van Vitalij Kowaljow mist weer iedere stijl. Het lijkt net of alle ervaringen op het gebied van een enigszins authentieke uitvoeringsstijl ongemerkt aan dit ensemble zijn voorbijgegaan.
De Vergelijkende discografie wijst enigszins de weg op Don Giovanni gebied. Wie al een meesterlijke ‘traditionele’ verklanking lief is, kieze voor Giulini (EMI 567.869-2) of Haitink (EMI 747.037-2) en wie de authentieke aanpak liever is voor Jacobs (Harmonia Mundi HMC 90.1964/6 of Gardiner (Archiv 445.870-2).
Niet veel anders gesteld is het met de Entführung. Het werk werd ‘live’ in het Festspielhaus in Baden-Baden opgenomen en wat meteen opvalt is een zekere discrepantie tussen de heldere wijze van de orkestbehandeling met nauwelijks vibrato van de strijkers door het alerte Europees Jeugdorkest en de nauwelijks in dit kader passende stijl van sommige zangers: de Konstanze van Diana Damrau heeft niet alleen teveel vibrato, maar klinkt ook te luid.
Wat we verder te horen krijgen is vooral een opvatting is de stijl van een halve eeuw geleden. Villazón is een erg generaliserende Belmonte met een stem die meer bij Verdi dan bij Mozart past. Na het voorgaande hoeven we over Diana Damrau, nu als Konstanze, weinig woorden meer vuil te maken. Paul Schweinester is een goede Pedrillo, Anna Prohaska dan weer een teleurstellende Blondchen zonder enige persoonlijkheid. Veel dreiging gaat niet uit van Franz-Josef Selig als Osmin. De Selim van Thomas Quasthoff biedt even wat verheldering.
Ook hier bieden zich legio betere alternatieven aan van Böhm (DG 429.868-2), Christie (Erato 3984-25490-2) en Gardiner (Archiv 477.559-2) met name. Vergeet in ieder geval Villazón en Nézet-Séguin gauw.