CD Recensies

MAHLER: SYMFONIEËN NR. 1-9, MAAZEL

Mahler: Symfonie nr. 1 in D Titan. Philharmonia orkest o.l.v. Lorin Maazel. Signum SIGCD 351 (56’57”). 2011

 

Mahler: Symfonie nr. 2 in c Auferstehung. Sally Matthews (s), Michelle DeYoung (ms) met het BBC Symfoniekoor en het Philharmonia orkest o.l.v. Lorin Maazel. Signum SIGCD 352 (2 cd’s, 1u. 32’41”). 2011 

 

Mahler: Symfonie nr. 3 in d. Sarah Connolly (ms), het Tiffin jongenskoor, Philharmonia Voices en Philharmonia orkest o.l.v. Lorin Maazel. Signum SIGCD 353 (2 cd’s, 1u. 46’29”). 2011

 

Mahler: Symfonie nr. 4 in G. Sarah Fox (s) met het Philharmonia orkest o.l.v. Lorin Maazel. Signum SIGCD 354 (51’00”). 2011

 

Mahler: Symfonie nr. 5 in cis. Philharmonia orkest o.l.v. Lorin Maazel. Signum SIGCD 355 (76’08”). 2011

 

Mahler: Symfonie nr. 6 in a Tragische. Philharmonia orkest o.l.v. Lorin Maazel. Signum SIGCD 356 (2 cd’s, 89’05). 2011

 

Mahler: Symfonieën nr. 7 in e, 8 in Es Sinfonie der Tausend en 9 in D. Sally Matthews (s), Alish Tunan (s), Sarah Tynan (s) Sarah Connolly (ms), Anne-Marie Owens (ms), Stefan Vinke (t), Mark Stone (b), Stephen Gadd (bs) Eton College jongenskoor, Philharmonia koor en –Voices, BBC Symfonie koor en Philharmonia orkest o.l.v. Lorin Maazel. Signum SIGCD 362 (6 cd’s, 4u. 41’15”). 2011

 

27 augustus 1960 zag en hoorde ik de toen nog jonge Lorin Maazel tijdens de Luzerner Festwochen het adagio uit Mahlers symfonie dirigeren. Begin jaren tachtig vorige eeuw nam hij het met het Weens filharmonisch orkest op (Sony SK 87716), maar aan het purgatorio waagde hij zich nooit en aan een van de totaalreconstructies al helemaal niet. In zijn Londense cyclus uit 2011 ontbreekt nu elk spoor van nr. 10.

Er ontbreekt helaas wel meer aan deze nieuwe cyclus. Je hoopt altijd dat een ouder en wijzer geworden kunstenaar bij herhaling van een groot project met andere mensen in een andere omgeving met rijpere ideeën en nieuw gewonnen ervaringen komt. Daarvan is hier echter nauwelijks sprake. Natuurlijk zijn er heel mooie momenten, maar soms is de tempokeus – meest te langzaam – oorzaak dat de spanning wegebt en over het geheel maakt de serie een routinematige, weinig geïnspireerde en zeker niet erg spontane indruk. 

Dat is niet genoeg bij Mahler, temeer daar de concurrentie vanaf Haitink (Philips 442.050-2) en Kubelik (DG 463.738-2) van voor 1970 daarna alleen maar groter is geworden, uitmondend in de huidige voorkeur voor Abbado (DG 447.023-2 en misschien nog een graadje mooier 479.3204) met op de reservebank de goedkopere uitgaven van Zinman (RCA 88697-72723-2) en Bertini (EMI 340.238-2).