Mozart: Pianoconcerten nr. 13 in C KV 415, 11 in F KV 413 en 8 in C KV 246 Lützow. Ronald Brautigam met de Kölner Akademie o.l.v. Michael Alexander Willens. BIS SACD 2074 (68’28”). 2014

Dit is alweer deel 9 in de reeks volledige opnamen van Mozarts pianoconcerten en dubbelconcerten op een fortepiano door Brautigam. Alleen de nrs. 1-7 en 10 mankeren nog.

Echt opvallend goede opnamen van deze werken met een mooi klinkende fortepiano zijn schaars en zo vult Brautigam meteen een leemte. Aan het voor gravin Antonia Lützow, de dochter van een van de leerlingen van zijn vader geschreven achtste concert moet de pianist een betrekkelijk makkie hebben gehad want zware pianotechnische eisen stelt het werk niet. Des te meer gelegenheid om er wat moois, iets bekoorlijks van te maken. Die mogelijkheid benut Brautigam geheel; hij leeft zijn spontane ideeën met zijn bekende mengeling van gevoeligheid en kracht geheel uit.

In beide andere alweer wat gewichtiger werken gebeurt dat eveneens met veel aandacht voor nuancering. Natuurlijk is de aandacht zeer gericht op de solist en zijn inbreng, maar het is hier juist het alerte Keulse ensemble dat het luisteren naar deze opname tot een feest maakt. Het begeleidt namelijk niet zomaar, het neemt in alle geledingen hartelijk deel aan het discours en stimuleert dit zelfs waar het maar kan. Succes is verzekerd en het eindproduct verdient een waardevol succes; vergelijkingen met de beste anders gekoppelde opnamen met standaard vleugels van Murray Perahia (Sony) en András Schiff (Decca) lijken onnodig.