Mendelssohn: Symfonie nr. 2 in Bes op. 52 Lobgesang. Christiane Karg (s), Christina Landshamer (s), Michael Schade (t) met koor en orkest van de Beierse omroep o.l.v. Pablo Heras-Casado. Harmonia Mundi HMC 90.2151 (61’48”). 2012

Mendelssohn: Symfonie nr. 2 in Bes op. 52 Lobgesang. Liusa Larsson (s), Malin Hartelius (s), Jörg Dürmüller, het ensemble Corund en het Musikkollegium Winterthur o.l.v. Douglas Boyd. MDG MDG 901-1847-6 (62’52”). 2014

Mendelssohn: Symfonieën nr. 3 in a op. 56 Schotse en 4 in A op. 90 h. Freiburgs barokorkest o.l.v. Pablo Heras-Casado. Harmonia Mundi HMC 90.2228 (67’36”). 2015

Mendelssohn: Symfonieën nr. 4 in A op. 90 Italiaanse en 5 in d op. 107 Reformatie. Nederlands symfonie orkest o.l.v. Jan Willem de Vriend. Challenge CC 72658 (56’28”). 2014

De afgelopen jaren is nogal veel activiteit ontwikkeld op het gebied van Mendelssohns symfonieën met een complete cyclus van De Vriend, waarvan alleen de nrs. 4 en 5 nog niet waren besproken en Gardiner (nr. 3, 4 en 5); ook Gardner ging voor Chandos aan de slag. Naar aanleiding van de opnamen van Boyd en Heras-Casado is het wellicht nuttig wat leemten te vullen.

Net als over de eerdere bijdragen van De Vriend kan over deze laatste met de vierde en vijfde symfonie eigenlijk alleen positief worden bericht. De vertolkingen zijn heel boeiend door een in-muzikale, zeer levendige aanpak vol ongeforceerde spontaniteit. Positieve energie en duidelijkheid te over, waarbij het goed is dat de dirigent Mendelssohns aanwijzing più animato poco a poco aan het eind van het eerste deel van nr. 4 in de wind slaat. Veel details vallen te bewonderen, bijvoorbeeld de inbreng van de fluiten in hert andante.

De  symfonie bezit ware grandeur en noblesse en heeft  veel allure en verscheidenheid en bevat een opwindend slot.

Als complete cyclus een geduchte concurrent voor Abbado (DG 415.353-2).

Douglas Boyd maakt nog eens duidelijk wat een hybride werk de tweede symfonie is, het opdrachtwerk van het gemeentebestuur van Leipzig ter viering van de vierhonderdste verjaardag van de uitvinding van de boekdrukkunst door Johannes Gutenberg in 1840 met zijn overgang van symfonie naar cantate.

Boyd, die dankbaar mag zijn voor zijn erg goede opnameteam, maakt van het wijdingsvol gespeelde langzame symfoniegedeelte een hoogtepunt met een prachtig aandeel van de houtblazers en de hoornsen mooi opgedeelde altviolen en celli. Een goed gerealiseerde brugpassage vormt de overgang naar het cantategedeelte met een prachtige koorinzet en een levendige ritmiek. Het drietal solisten vormt een heel goed, hecht team dat gevoel voor dichterlijkheid toont, net als de dirigent. Wie een aparte opname van dze symfonie zoekt, is goed gediend met de MDG schijf.

En dan is daar de Spanjaard Pablo Heras-Casado die nogal furore maakt. Het lijkt erop dat ook hij bezig is aan een volledige Mendelssohn cyclus. De tweede symfonie voert hij nog conventioneel uit in München met een resultaat dat heel goed is, maar zeker niet beter dan wat Boyd en De Vriend voorschotelden.

Interessanter is het at hij nu in vrij kleine bezetting en met authenticiteits ideeën doet in de symfonieën nr. 3 en 4. Mooi klinkt het resultaat zeker omdat veel zorg aan de sfeertekening van beide werken is besteed en omdat zo doorleefd en attent wordt gemusiceerd. Het had alleen best wat uitbundiger gekund in de snelle delen. De langzame slaagden het best. Conclusie: Harmonia Mundi heeft sterke troeven in handen zonder boven de andere genoemden uit te stijgen.