Mahler: Symfonie nr. 1 in D. Symfonie orkest van de Beierse omroep o.l.v. Yannick Nézet-Séguin. BR 900143 (53’55”). 2014

Grappig, zoals Nézet-Séguin in 2014 zowel de tiende symfonie van Mahler (versie Cooke) opnam in Montréal (Atma ACD 22711) als de eerste. Het valt aan te nemen dat bij hem de acht tussenliggende ook nog in aanmerking komen.

Veel valt te waarderen in deze uitvoering. Vooral de precisie waarmee wordt gespeeld en de aandacht voor de details van de dirigent. Dat houdt meteen ook een compliment in voor de Münchense opnametechniek die tevens zorgde voor het uitbannen van storende publieksgeluiden en applaus bij deze ruimtelijk klinkende zaalopname.

Maar misschien dat wat teveel op die kleinigheden gelet, zodat hier en daar te weinig aandacht is voor het grote heel, voor sfeer en karakter en dat het geheel wat weinig spontaan en eerder berekenend klinkt. Een mooie bijdrage van de contrabas staat tegenover een erg nuchter uitgevallen trio uit het scherzo en in het brokje klezmer muziek niets te bespeuren is van parodie.

Zo blijven op een zwaar bevochten markt (want daar zorgen de kritische muziekconsumenten wel voor) uiteindelijk toch Kubelik (DG 449.735-2) met hetzelfde orkest, Abbado (DG 431.769-2) Bernstein (DG 431.036-2), Chailly (Decca 448.813-2), en – hors concours – De Vriend (Challenge CC 72355) voor de Hamburgse versie – favoriet. Zie Vergelijkende Discografie.