Mompou: Cançones y danza’s nr. 1-6; Pessebres nr. 1-3; Impersiones intimes nr. 1-9; Variaties over een thema van Chopin nr. 1-14. Clélia Izurun. Somm SOMMCD 0121 (72’16”). 2011

Mompou: Cançiones y danzas nr. 7-12, 14; Scènes d’enfants; Musica callada; Fantasia sobre ‘au clair de lune’; Tango; Thème et trois variations; Chanson de berceau; El pont de Montjuic. Clélia Izurun. Somm SOMMCD 0155 (75’12”). 2015

De pianostukken van de Catalaanse componist Federico Mompou (1921-1979) vertegenwoordigen een afzonderlijk deel van het pianorepertoire, bewust afgesneden van van alle heersende stromingen, blijkbaar immuun voor de grote veranderingen en gebeurtenissen uit zijn tijd maar uitermate charmant. Dertig jaar leefde Mompou in Parijs, waar hij werd verwelkomd door het collectief van de Groupe des six.

Met de spirituele vaderfiguur van die groep, Erik Satie, deelt Mompou een opvallende voorkeur voor eenvoud, maar dan wel zonder Saties gevoel voor ironie. Mompou bezat een een naïeve oprechtheid en onschuldige verwondering die zijn zestigjarige loopbaan als componist kenmerkten. Hij beoogde een ‘maximale expressiviteit met minimale middelen’, en ging daarin zo ver dat hij soms de toonaard en de maatstrepen wegliet.

Zijn oeuvre bestaat grotendeels uit pianominiaturen en liederen, hoewel hij op latere leeftijd ook religieuze koorwerken schreef. Mompou’s elegante, intieme, dichterlijke en soms melancholieke muziek weerspiegelt volgens een van zijn biografen ‘een verlangen naar de vergeten tuin uit de jeugd’.

De 14 Cançons y danza’s zijn in de loop van bijna zestig jaar geleidelijk ontstaan. Hert zijn de toegankelijkste stukken van de componist; ze zijn grotendeels gebaseerd op Catalaanse thema’s.

Paul Komen (Globe GLO 6004), Stephen Hough (Hyperion CDA 66913) en Volodos (Sony 88765-43326-2) maakten eerder – in deze rubriek besproken – opnamen van gedeeltes uit dit repertoire. De ambities van de Braziliaanse pianiste Clélia Izurun zijn groter, want ze wil een vollediger aanbieding doen. Dat gebeurt alleen in tergend traag tempo. Maar het wachten op een vervolg heeft tot op heden geloond, want om het even of ze zich richt op pretentieloze onschuld of op hypnotiserende charme, haar liefde voor en begrip  van deze muziek straalt er in beide opnamen vanaf. Met haar Latijnse achtergrond zorgt ze voor helderheid, ze toont ook een grote toewijding en forceert of overdrijft nooit. Gelukkig hebben de Somm technici haar spel in een welluidende opname weten te vangen.