Massenet: Le Cid. Placido Domingo (b., Rodrigue), Grace Bumbry (ms., Chimëne), Paul Plishka (bs., Don Diegue), Eleanor Bergquist (s.,  l’infante), Arnold Voketaitis (b., Le comte de Gormas), Jake Gardner (b., Le roi) e.a. met het Byrne Camp chorale en het New Yorks opera orkest o.l.v. Eve Queler. Sony M2K 79300, 88697-45494-2 (2 cd’s, 2u. 25’49”). 1976

Bekender dan de volledige opera die Massnet als zijn zesde opera in 1885 tussen zijn bekendere Manon en Werther in schreef is zijn Le Cid. Op basis van Corneilles tragikomedie uit 1637. Op zijn beurt ging Corneille uit van het toneelstuk Las mocedades del Cid van de Spaanse schrijver Guillén de Castro (1618). 

De handeling is als volgt: Chimène, dochter van graaf Don Gomès, is verliefd op Don Rodrigue, zoon van edelman Don Diègue en die liefde is wederzijds. De infante, Chimène’s hartvriendin is stiekem ook verliefd op Rodrigue, maar ze is van veel hogere adel en houdt haar liefde daarom geheim.
Don Gomès is jaloers op Don Diègue omdat hij is benoemd tot gouverneur van de prins. De twee krijgen ruzie en de graaf geeft Don Diègue een kaakslag. Dat is een grove belediging. Maar Don Dièuge is oud en kan niet meer zo goed vechten, dus geeft hij zijn zoon Rodrigue opdracht om hem te wreken door de graaf te doden. Rodrigue heeft nu een groot probleem: als hij zijn vader niet wreekt zal iedereen hem laf vinden en schande van hem spreken, maar als hij de graaf wel doodt, zal hij Chimène kwijtraken. Hij besluit toch een duel met de graaf aan te gaan en wint. Chimène gaat naar de koning om ‘recht te vragen’; ze wil dat de koning opdracht geeft om Rodrigue te doden. De koning zegt dat hij zich zal beraden en stuurt Chimène naar huis. 
Als zij thuiskomt is Rodrigue er en hij zegt dat ze hem mag doden om wraak te nemen. Maar Chimène laat blijken dat ze nog steeds heel veel van hem houdt en dat ze dat niet kan. Rodrigue gaat dan op aanraden van zijn vader vechten tegen de Moren, die de stad belegeren. Door zijn moedige optreden wordt de strijd gewonnen. Hij is de held van de dag, de koning is heel blij met hem en belooft hem dat hij hem niet zal doden.
Als Chimène weer bij de koning komt, liegt deze dat Rodrigue dood is. Hij ziet hoe verdrietig ze daarvan wordt en snapt dat ze nog steeds van hem houdt. Maar zij zegt nog steeds dat ze wraak wil voor haar vaders dood. Hij staat dan toe dat Rodrigue duelleert met Don Sanche, aanbidder van Chimène, maar alleen op voorwaarde dat Chimène met de winnaar trouwt.
Maar voordat het duel plaatsheeft komen Chimène en Rodrigue elkaar nog een keer tegen en ze drukt hem op het hart om toch vooral het duel te winnen, omdat ze met hem wil trouwen.
Rodrigue wint inderdaad (maar laat Don Sanche wel in leven). De koning bepaalt dat hij met Chimène mag trouwen en ze zijn allebei gelukkig. Maar omdat het verdriet en de wrok van haar vaders dood nog erg vers zijn, wordt besloten dat Rodrigue eerst nog oorlog gaat voeren tegen de Moren en dat ze enkele jaren later pas zullen trouwen.

In de opera ligt de nadruk op het lot van de militaire held Don Rodrigo en zijn beminde Chimène. Massenet zorgde in zijn muziek voor veel met name Moors aandoende couleur locale. De beide hoofdrollenzijn hier heel goed, dat wil zeggen heel lyrisch en vol overgave ingevuld door twee sterren, Domingo en Bumbry. In de overige rollen is vooral Paul Plishka als Don Diego opvallend goed. De andere rollen zijn behoorlijk verzorgd door onbekende zangers. Onder hen treft vooral Eleanor Bergquist die het dramatische kindergebed voordraagt. Eve Queler dirigeert een sterke orkestpartij. Betere alternatieven schijnen er voor deze uitgave niet te zijn.

De balletmuziek vormt een bekend apart gegeven en is als zodanig opgenomen door o.m. Jean Martinon (Decca 476.274-2).