Moniuszko: Het spookhuis (Straszny dwór). Krzystof Szmyt (t., Damazy), Adam Kruszewski (b., Miecznik), Iwona Hossa (s., Hanna), Anna Lubanska (ms., Jadwiga), Dariusz Stachura (t., Stefan), Stefania Toczyska (s., Stara niewlasta, Czesnikowa), Piotr Nowacki (bs, Zbigniew) e.a. met het Ensemble van de Poolse nationale opera o.l.v. Jacek Kaspszyk. EMI 557.489-2 (2 cd’s, 2u. 20’02”). 2001

Het bekendst werd de Poolse componist Stanislaw Moniuszko (1819-1872) met zijn opera Halka, een trieste geschiedenis uit het boerenmilieu. Maar Het Spookhuis op libretto van Jan Chevinski uit 1864 doet daar zeker niet voor onder. Het werk getuigt zelfs van een grote vindingrijkheid, maakt een oorspronkelijker indruk en is bovenal aantrekkelijker. Het werk is wel omschreven als eem parallel van Smetana’s Verkochte bruid.

Aan het begin van het werk nemen de broers Stefan en Zbigniew afscheid van hun soldaten kameraden en zweren dat ze nooit zullen trouwen om het vaderland zo nodig van dienst te zijn.

Dat verandert echter wanneer ze een oude vriend van hun vader bezoeken, Miecznik, de zwaarddrager en daar diens dochters Hanna en Jadwiga ontmoeten; beide zij  op zoek naar een geschikte echtgenoot.

Een waarzegger voorspelt dat de zusjes met soldaten zullen trouwen. Om dat te bereiken wordt een list toegepast. Eerst zien de broers slechts de aanvallige portretten van hun huwelijkskandidates. Die bevallen goed,  maar werkelijkheid wordt het verleidingsproces pas wanneer Hanna en Jadwiga hun beeltenissen innemen. Dat alles in de vorm van aardige ensembles met veel gasten, met aardige aria’s en een ingelaste mazurka.  

Vooral de van fraaie coloraturen voorziene grote aria van Hanna die briljant door Iwona Hossa wordt gezongen, is heel markant. Maar met haar aangenaam warme toon is ook Anna Lubanska als Jadwiga erg goed.

Bij de mannenrollen maakt vooral Adam Kruszewski in de belangrijke rol van Miecznik diep indruk. Bij de twee broers had de uitbeelding wat beter mogen zijn. Dariusz Stachura intoneert niet steeds zuiver en Piotr Nowacki heeft wat moeite met lang aangehouden melodieën. De paar bufforollen zijn goed bezet en dan is daar niet te vergeten een prachtige rol van Stefania Toczyska als tante-achtige figuur.

Koor en orkest leveren bijzonder goede prestaties. Met de vertaling van de gezongen tekst is het werk goed te volgen.