Markeas: Taximi; Souvenirs involontaires nr. 1-5; Dimotika. Resp. Florentino Calvo (bouzouki), Alain Tresallet (va), Isabelle Veyrier (vc), Isabel Soccoja (ms), Arn nova, kinderkoor Poitiers en Maîtrise boréale o.l.v. Philippe Nahon. Musique L’Empreinte digitale ED 13206 (59’09”). 2003

De Griekse, in Frankrijk actieve componist Alexandros Markeas (1965) begon als pianostudent van Gabriel Tacchino en Alain Planès, maar begon geleidelijk met componeren en kwam zo terecht in de wereld van het IRCAM.

Onwillekeurig denk je even dat Markeas de lijn van de constructivistische muziek van zijn landgenoot Xenakis mogelijk voortzet, maar niets blijkt minder het geval. Hij heeft een heel eigen stem, gebruikt heel andere vormen en middelen maar gebruikt daarbij ook – heel Frans – elektronische hulpbronnen.

Zo is Taximi uit 2003 een ruim 18 minuten durende solo  voor bouzouki – de bekende Griekse dubbelkorige langhalsluit - en electronica. 

Ook de Cinq Souvenirs Involontaires, eveneens uit 2003, maar ditmaal voor altviool en cello, werden  voor Ars Nova geschreven.

Het in 2002 als eerbetoon aan Luciano Berio geschreven Dimotika is het grootschaligst, namelijk voor mezzosopraan, kinderkoor en zeven musici. Met interpretaties op hoog niveau wordt hier een boeiend portret gegeven van deze onbekende, maar best interessante componist.