Mayr: Amore non soffre oppositioni. Giulio Alvise Caselli (bs., Agante), Richard Resch (t., Ernesto), Monika Lictenegger (s., Elmira, Zeferina), Philipp Gaiser (bs., Policarpo) , Laura Falg (s., Gelmina) en Josef Zwink (bs, Martorello) met het Oost-West Europees festival orkest o.l.v. Franz Hauk. Naxos 8.660361/2 (2 cd’s, 2u. 09’06”). 2011
Mayr: Saffo. Andrea Lauren Brown (s., Saffo), Jaewon Yun (s., Faone), Markus Schäfer (t., Alceo), Marie Sande Papenmeyer (ms., Amfizione), Katharina Ruckgaber (s., Laodamia), Daniel Preis (t., Euricieo) met het koor van de Beierse omroep en Concerto de Bassus o.l.v. Franz Hauk. Naxos 8.660367/8 (2 cd’s, 2u. 01’24”). 2014
In de wetenschap dat de Duitse componist Simon Mayr (1763-1845) zowat zeventig opera’s schreef die lange tijd onopgevoerd bleven, valt nog heel wat te ontdekken. Zoals deze cd première van Amore non soffre oppositioni. Naxos heeft daaraan met een stuk of tien eerdere opnamen veel bijgedragen.
Bij nader inzien blijkt deze door de Jezuïeten opgeleide zoon van een Beierse organist dankzij een grote dosis muzikaliteit en een sterke intellectuele belangstelling voor de muziek uit vroeger tijden èn zijn eigen tijd een soort belangrijke muzikale scheidsrechter te zijn geworden.
Tussen 1794 en de opkomst als een meteoor van Rossini ongeveer twee decennia later was er niemand die meer deed voor een verandering van het aanzien van de Italiaanse opera dan deze Mayr.
Dat blijkt meteen uit de cd première van Saffo, zijn eerste opera uit het genoemde jaar 1794, een werk dat was bestemd voor het Teatro La Fenice in Venetië.
DE handeling gaat over de dichteres Sappho en de vlam die ze nog steeds draagt voor Phaon, een jonge jager die nog steeds treurt om de dood van zijn vrouw Cyrene. De derde acteur in het drama is Alcaeus, een fatsoenlijke knaap wiens liefde voor Sappho ook haast oneindig groot is. Het is alles gebaseerd op de Leucadische legende die in Mayrs tijd net zo beroemd was als bij Ovidius (wiens heldhaftige epistel XV door o.a. Alexander Pope zo mooi in het Engels is vertaald).
In de onderhavige, muziekhistorisch goed onderbouwde en qua instrumenten verantwoord bezet blinken vooral twee vertolkers uit. De goed geïnformeerde, trefzekere dirigent Franz Hauk en Markus Schäfer.
Wie na dit werk wat tot rust is gekomen, moet als boeiend vervolg ook eens naar de cd première van Amore non soffre oppositioni luisteren. Een later werk van verschillend, als opera giocosa een stuk vrolijker van karakter, maar al even boeiend. Naxos heeft voor wie verder zoekt nog meer Mayr in zijn fonds en op Wikipedia is veel over hem te lezen.