Motalla: L’amore è poesia. Canzonetta; Poesia per una sognatrice; Intermezzo voor orkest; Le départ; En souvenir d’un amour perdu. Elena Moşuc (s) met het Royal philharmonic orkest o.l.v. John Scott. Solo Musica SM 247 (51’50”). 2011

De in Zwitserland geboren, in Californië levende componist Flavio Motalla is primair een man van de filmmuziek. Met de orkestliederencyclus L’amore è poesia begeeft hij zich in de geest van Erich Wolfgang Korngold en Max Steiner op het niet alledaagse gebied van het orkestlied. Dat gebeurt in de vorm van vocalises in nogal zwoele romantische uitgesproken melodische stijl, maar wel lyrisch en verhalend van aard en meest met een licht nostalgische inslag. Ter ontspanning is middenin tussen de vier vocalises een orkestraal intermezzo geplaatst.

De in Zwitserland wonende Roemeense sopraan  Elena Moşuc, die internationaal in operahuizen optreedt, voelt zich goed genoeg om dit repertoire met gevoel en zin voor volmaaktheid over het voetlicht te brengen en met passende orkestrale steun lukt dat goed.

Het gaat niet om diepgravende, maar wel aantrekkelijke muziek die naar behoren gestalte krijgt.