Matteo da Perugia: Chansons. ‘Dame souverayne’; ‘Puisque la mort’; ‘Se pour loyaulment servir’; ‘Puisque je sui’; ‘Dame que j’aym’; ‘Trover ne puis’; ‘Se je me plaing’; ‘Belle sans per’;  Césaris?: ‘Le firmament’; Anon.: ‘Lieta stella’; Marcus?: ‘Sine nomine’. Tetraktys.  Et’cetera KTC 1918 (71’51”). 2016 

In de Grove en op Wikipedia zijn wat elementaire gegevens over de Middeleeuwse Italiaanse componist Matteo da Perugia, ook bekend als Matheus de Perusio (? – 1418) te vinden. Hij was de eerste magister cappellae van de kathedraal in Milaan maar in wezen is weinig over hem bekend en over zijn werk bestaat de nodige vaagheid.

Voor de muziekindustrie behoorde hij tot de vaag interessante componisten uit de periode rond 1400. Hoewel duidelijk Italiaan, schreef hij duidelijk in Franse stijl, ook al gebruikte hij soms Italiaanse teksten. In de loop der tijd werden telkens bij kleine beetjes nieuwe manuscripten van hem teruggevonden en in 1950 publiceerde Willi Apel zijn verrassend gecompliceerde muziek. Zijn nu bekende ruim dertig bekende, moeilijk exact te dateren werken zijn heel gevarieerd van stijl en inspiratie. Hij schijnt van alles te hebben geprobeerd, en meestal met succes.

Wat we op deze cd horen, is materiaal uit de Codex Patiatichi, opgediept uit de universiteitsbieb in Modena en uitgevoerd door het aan Pythagoras referenende ensemble Tetraktys dat bestaat uit Stefanie True (s), Claire Piganiol (hrp, organetto), Kees Boeke (fl, vieille), Raphael Höhn (t ) en Baptiste Romain (vieille).

Dat gebeurt niet alleen met zeer veel kennis van zaken en zorg, maar ook stilistisch verantwoord en tot aan de opname toe heel goed. 

Meer, deels ander materiaal van deze Matteo is verkrijgbaar van Paul van Nevel (Sony Vivarte SK 62928) en Pedro Memelsdorf (Erato 8573-82163-2).