Montgeroult: Pianosonate nr. 9 in fis op. 5/3; Études nr. 7 in e, 17 in Es, 18 in F, 26 in G, 28 in E, 37 in G, 55 in f, 65 in Es, 104 in gis, 106 in e en 107 in d uit Cours complet pour l’enseignement du forte-piano; Thème varié dans le genre moderne; Fuga nr. 1 in f. Edna Stern. Orchid Classics  ORC 100063 (53’19”). 2016

Opnieuw kan een componiste worden toegevoegd aan de lijst met vrouwelijke componisten in de rubriek Fonografie Muziek. Ditmaal gaat het om Hélène Nervo de Montgeroult (1764-1836). Zij was een adellijke Franse componerende pianiste die o.a. bij Dussek studeerde en die naar wordt beweerd haar hachje redde toen ze door het Comité voor de publieke veiligheid moest verschijnen door een reeks erg goede eigen improvisaties over de Marseillaise te spelen. Of momenteel de AIVD ook een vleugel paraat heeft voor voorkomende gevallen?

Het moet een niet geringe, hoogst begaafde dame zijn geweest die, zoals uit onderzoek van Jérôme Dorival blijkt, ook de eerste vrouwelijke docent aan het Parijse Conservatorium zijn geweest. De bewuste composities ontstonden in de periode 1795 en 1812.

Aan de hier opgenomen werken te horen was deze min of meer toevallige tijdgenote van Beethoven haar tijd een stuk vooruit. In de Études gaat het vooral om blijken van contrapunt en rapsodische inventiviteit, soms om beide hoedanigheden tegelijk. Nummer 37 heeft wat van Bachs Prelude in C, bezien door de bril van Schumann en nummer 107 doet zeker niet onder voor Chopins zo’n twintig jaar later geschreven revolutie étude, net zoals de losse Fuga minstens zo treffend is als die voor orgel in e op. 35/1 van Mendelssohn.

Edna Stern bespeelt heel passend een oude Pleyel piano en ze doet dat knap en met gevoel. Ze zorgde voor een geweldig mooie aanwinst in de cd toko.