Medtner: Pianoconcerten nr. 1 in c op. 33, 2 in c op. 50 en 3 in e op. 60 Ballade; Sonate ballade op. 27. Nikolaj Medtner net het Philharmonia orkest o.l.v. George Weldon c.q. Issai Dobrowen. Melodiya MEL CD 10-02274 (2 cd’s, 2u. 07’09”). 1947

De Pianoconcerten nr. 2 en 3 zijn in 2005 ook verschenen op Testament SBT 1027.

Wanneer we nieuwere opnamen van Medtners drie pianoconcerten uit respectievelijk 1914/8, 1935/8 en 1944/8 van Nikolayeva en Schatzkes (Melodiya MEL CD 10-01927), Tozer (Chandos CHAN 9039), Alexeyev (Hyperion  CDA 66744), Madge (Danacord DACOCD 401), Sudbin (BIS SACD 1588 en 2088), Demidenko (Hyperion CDA 66580) e Sherbakov (Naxos 8.553390) beschouwen, kan het geen kwaad om voor een nadere oriëntatie terug te keren tot de opnamen die de componist zelf in 1947 in Engeland maakte.

Maar eerst iets over de componist. Nikolai Karlovitch Medtner (1879-1951) werd in Moskou geboren, studeerde daar bij Arensky en Tanejef hoewel hij in wezen autodidact was en verliet het conservatorium met de gouden medaille en de Rubinsteinprijs. Daarna maakte hij meteen een succesvolle concertreis door Europa. In 1909 werd hij zelf leraar aan het Moskou’s conservatorium, maar in 1921 verliet hij Rusland, vestigde zich in Parijs van 1925-1935 en maakte onder meer concertreizen door de V.S. In 1936 vestigde hij zich voorgoed in Londen.

Medtners muziek is van een zeer gematigd moderne richting en is sterk beïnvloed door Duitse romantici als Schumann en Brahms. 

In zijn vertolkingen van eigen sierlijke werk blijkt zijn puur Russische smaak, net als trouwens zijn pianistische vakmanschap. Luisterend naar het molto cantabile a tempo, ma espressivo uit het tweede concert en het dolce cantabile uit het derde concert blijkt zijn bitterzoete lyrische meesterschap. De figuraties van de Romanza uit het tweede concert ontwikkelen zich met bedrieglijk gemak. De componist had blijkbaar in zijn rol als pianist een hekel aan pyrotechniek.

De mono opnamen klinken eigenlijk nog verrassend goed.