Mahler: Das Lied von der Erde. Jonas Kaufmann (t) met het Weens filharmonisch orkest o.l.v. Joathan Nott. Sony 88985-38983-2 (61’38”). 2016

Mahlers Lied von der Erde draagt de ondertitel ‘Een symfonie voor tenor en alt (of bariton) en het is daarom een nogal gewaagd om alle zes orkestliederen door een tenor te laten zingen, ook al heeft de stem van Jonas Kaufmann wel wat baritonale trekjes.

In het in de programmatoelichting afgedrukte interview met de zanger, legt hij uit dat hij als student zeer onder de indruk was van Fritz Wunderlich die de tenorliederen in de opname van Otto Klemperer (EMI 747.231-2, 566.892-2) zong in   Over de minstens zo belangrijke en ook geweldige rol van Christa Ludwig zwijgt hij.

Toen al vroeg hij zich af of hij niet ooit zelf alle partijen zou kunnen zingen.

Dat heeft hij tijdens concerten in juni 2016 in de Weense Musikverein een paar keer gedaan en het resultaat ligt nu voor ons. Dat baritons de tenorpartijen steeds vaker zijn gaan zingen, hoeft geen bezwaar te zijn zolang het om mensen als Dietrich Fischer-Dieskau (Decca 417.783-2), Thomas Hampson (San Francisco Symphony 821936-0019-2) of Christian Gerhaher (Sony 88697-50821-2) gaat, maar dat Kaufmann zich ernstig vergrijpt aan zijn poging, wordt al vrij snel duidelijk. In de altliederen strijdt hij vergeefs om een geloofwaardige toon te halen en in gedeelten van ‘Der Abschied’ lijkt hij zwak half neuriënd te zingen. Het tot slot herhaalde ‘Ewig’ klinkt volslagen toonloos.

Maar ook in de op zichzelf al veeleisende tenorliederen schiet de zanger te kort. Meteen al in ‘Das Trinklied vom Jammer der Erde’ ontbreekt het aan het vermogen om boven de orkestrale textuur te zweven; een verloren strijd.

Dat ook de begeleiding van Nott niet boven een routinehandeling uit komt, doet er dan al niet meer toe.