Mozart: Pianoconcerten nr. 12 in A KV. 414 en 13 in C KV. 415. Karin Kei Nagano met het Cecilia strijkkwartet. Analekta AN 28765 (52’42”). 2013

Het helpt natuurlijk bij een cd debuut wanneer je de begaafde vijftienjarige dochter van dirigent Kent Nagano en pianiste Mari Kodama bent. Maar vervolgens moet je nog waar maken dat je echt wat in je mars hebt.

Het meisje Nagano koos voor twee van de drie pianoconcerten die ook als pianokwintet kunnen worden gespeeld. Anderen, zoals Peter Frankl (ASV 750764-2), Slávka Pechova-Vernerova en het Prazak kwartet (Praga DSD 250298), Anne-Marie McDermott en Calder kwartet (Bridge BRIDGE 9403), Jeremy Young en het Benyounes kwartet (Meridian CDE 84628), Janina Fialkowska (Atma ACD 2253-2), Susan Thomas en het Gaudier ensemble (Hyperion CDH 55333) en Robert Blocker en het Blava kwartet (Naxos 8.557881) gingen haar daarin voor en namen meteen ook concert nr. 11 op, waardoor ze in het voordeel lijken met deze werken uit 1782.

Maar ook Karin Kei Nagano heeft wel iets dat haar vertolkingen aantrekkelijk maakt. Dat is in de eerst e plaats het jeugdige élan dat de pianiste toont zonder dat ze er een virtuoze show van maakt. Ze gedraagt zich juist bescheiden als belangrijke ensemblespeler met een hoofdrol. Ze speelt dartel en ongecompliceerd. In de langzame delen toont ze met net iets rubato lyrisch gevoel en de geestige, heel persoonlijke cadensen zijn een feest.

Een belangrijk aandeel in dit succes heeft het geweldige Canadese Cecilia (dames)kwartet dat bestaat uit Min-Jeong Koh en Sarah Nematallah (v), Caitin Boyle (va) en Rachel Desoer (vc).

Jammer alleen dat concert nr. 11 KV 413 ontbreekt. Niettemin verdient deze uitgave een warm onthaal. Voor het trio concerten samen, zijn Thomas en Fialkowska goede aanraders.