Mozart: Strijkkwartetten nr. 1 in G KV. 80, 2 in D KV 155, 6 in Bes KV. 159, 9 in A KV. 169 en 10 in C KV. 170. Leipzigs kwartet. MDG MDG 307-1975-2 (74’12”). 2016

Mozart: Strijkkwartetten nr. 3 in G KV. 156, 4 in C KV. 157, 8 in F KV. 168 en 13 in d KV. 173. Leipzigs kwartet. MDG MDG 307-1976-2 (66’16”). 2016

Waar het Mozarts vroegste strijkkwartetten - met daaronder de Milanese nr. 2-7 - betreft, waren we vooral aangewezen op de vaak heel mooie complete sets van het Italiaans kwartet (Philips 422.512-2, 475.7343), het Amadeus kwartet (DG 423.300-2), het American kwartet (Nimbus NI 2533-5), het Talich kwartet (Calliope CAL 5241, 5246) en het Hagen kwartet (DG 431.645-2). Alleen het Eder kwartet (Naxos 8.550540/1) zorgde voor separate uitgaven.

Het Leipzigs kwartet springt wat heen en weer tussen het eerste dertiental. Met de beste herinneringen aan eerdere opnamen van hen, zoals de Pruisische kwartetten KV. 575, 589 en 590 (MDG MDG 307-0936-2) en de zes aan Haydn opgedragen kwartetten KV. 387, 421 (MDG MDG  307-1035-2), KV 458, 465 (307-1107-2), en KV. 428 en 464 (307-1160-2) is het geen wonder dat hier ook weer aan de hoogste interpretatieve verwachtingen wordt voldaan. Het spel is qua ensemble feilloos en bezit een speciaal soort gedeelde intimiteit die heel direct aanspreekt en erg communicatief is. Finesse is troef, net als expressieve eenvoud. De snelle delen vallen vooral op door de getoonde spontane vitaliteit. Beter is er momenteel eigenlijk niet.