Mendelssohn: Symfonieën nr. 1-5. Karina Gauvin (s), Regula Mühlemann (s), Daniel Behle (t) met het RIAS kamerkoor en het Europees kamerorkest o.l.v. Yannick Nézet-Séguin. DG 479.7337 (3 cd’s, 3u. 20’20”). 2016

De aanleiding voor deze nieuwe opname van Mendelssohns vijf symfonieën was gauw gevonden. In 2017 wordt de vijfhonderdste verjaardag van Luthers reformatie herdacht, dus vormt Mendelssohns Vijfde symfonie een mooi aanknopingspunt. Bovendien was er in 2016 een Mendelssohn Festival in de nieuwe Parijse filharmonie zaal waar alle vijf de symfonieën door Nézet Séguin werden gespeeld, dus waarom niet meteen dat geheel vastgelegd?

Tot zover zijn de muzikale en commerciële overwegingen te volgen. Maar als we de situatie in wat breder perspectief bezien, wordt de noodzaak van de nieuwe reeks onverklaarbaarder.

Immers DG heeft al twee integrale Mendelssohn opname in de catalogus: een heel goede van Karajan (DG 429.664-2, 477.7581) en de sublieme van Abbado (DG 471.467-2). Denk daarnaast aan de frisse, levendige De Vriend (Challenge CC 72641, CC 72543, CC 72658). Die zijn alle beter.

Natuurlijk zijn er mooie dingen te horen in Nézet Séguins Mendelssohn. Die komen dan vooral van de houtblazers. Maar verder overheerst toch een gevoel van in een keurslijf gedwongen routine zonder veel ruimte te laten voor spontane, blije momenten.

Eén reden waarom deze uitgave van de Reformatie symfonie toch van belang kan zijn, is dat daarvoor een blijkbaar oorspronkelijker uitgave die door Christopher Hogwood is voorbereid wordt gebruikt. De altijd zelfkritische componist die het werk voor de bijzondere gelegenheid een passende lengte wilde geven, schijnt namelijk een passage waarin de fluitcadens wordt uitgebreid en die de komst van het koraalthema voorbereidt te hebben geschrapt. Die is in ere hersteld. 

Maar is dat voldoende voor een warm welkom?