Myslivecek: Symfonie nr. 1 in D en in D ‘Overtura’; Vioolconcerten in C en F; Celloconcert in C. Valentin Zhuk (v) en Arturo Murazabal (vc) met Camerata Amsterdam o.l.v. Jeroen Weierink. ARS FCD 368.414 (67’21”). 2007

Als oudste van een tweeling werd Josef Myslivecek in 1737 in Praag geboren en schijnt hij in zijn jonge jaren les te hebben gehad van zijn buurman Felix Benda. Met hulp van onder meer gaaf Vincent Waldstein kon hij in Venetië compositie gaan studeren en als violist les nemen bij Giovanni Pescetti. 

Opvallend is dat hij zich eerst manifesteerde met de opera’s Medea (1764), Semiramide (1765) en Il bellerofante (1767); heel wat meer opera’s volgden tot het totaal van 28 werd bereikt. Myslivecek vestigde zich blijvend in Italië en kreeg daar de bijnaam Il divino Boemo.

In 1770 maakte de componist in Bologna kennis met de jonge Mozart; dat leidde tot een even door onmin onderbroken hechte vriendschap. In zijn correspondentie roemde Mozart hem herhaaldelijk. 

Tot zijn verdere oeuvre behoren ongeveer 45 symfonieën, vele concertouvertures, acht vioolconcerten (waarvan eentje omgewerkt tot celloconcert), heel wat kamermuziek en instrumentale werken plus tien oratoria en cantates.

De Ars programmamakers stelden een aardige, veelzijdige keuze ook het concert- en symfonie programma samen. Naar verwachting blijkt het te gaan om louter driedelige werken die exact de kwaliteiten hebben welke Mozart omschreef, ”verfijning, passie en gevoeligheid” zoals dat in eind achttiende eeuwse muziek nogal gangbaar was.

Beide solisten en hoornist/dirigent Jeroen Weierink hebben hun achtergrond bij het Muziekcentrum van de omroep. Zij zorgen samen met Camerata Amsterdam voor een stel heel gemotiveerde, met de nodige bravado gespeelde dus vrij uitdagende verklankingen zonder ‘authentieke’ pretenties.

Geheel verarmd stierf Myslivecek trouwens in 1781 in Rome. Goed dat hem hier alsnog veel recht wordt gedaan. Terecht verscheen deze cd in de ARS reeks European treasures.