Mozart, F. X. W.: Polonaises op. 17 nr. 1-6 en op. 22 nr. 1-4; Chopin: Polonaises nr. 2 in As KK. IVa, 5 in bes KK. IVa/5 ‘Adieu’ en 8 in Ges KK. IVa/8. Yaara Tal. Sony 88985-44694-2 (64’40”). 2016

Beschikken de nazaten van beroemde grote componisten ook over veel muzikaal talent? Meestal nauwelijks, maar Franz Xaver Wolfgang Mozart (1791-1844) behoort blijkbaar tot de uitzonderingen. Hij was pas vier maanden oud toen zijn vader stierf en zijn muzikale opleiding was in eerste instantie in handen van zijn moeder Constanze.

Daarna kwam hij bij Haydn, Hummel en zelfs bij Salieri terecht. Componeren blijkt hem goed te zijn afgegaan en verder was Franz Xaver Wolfgang een gewaardeerd pedagoog. Via diverse opnamen is te horen dat zijn werken - haast onvermijdelijk - overeenkomst vertonen met die van zijn vader. Er zijn slechter voorbeelden denkbaar.

Dat wordt duidelijk wanneer we luisteren naar een tweetal Pianoconcerten, uitgevoerd door Howard Shelley (Hyperion CDA 68126) en liederen door sopraan Barbara Bonney (Decca 475.6936) en bariton Konrad Jarnot (Oehms OC 564).

Komen we aan de Polonaises van Mozart jr., dan vinden we allereerst een Polonaise für Hammerklavier in f met Ute Licht (Quantaphon 15.383) en twee van de Polonaises mélancoliques op. 17 met John Kitchen (Delphian DCD 34039).

de Israëlische pianiste Yaara Tal, los van haar duopartner Andreas Groethuysen, gaat grondiger te werk en speelt twee volledige reeksen Polonaises zonder dat van iets uitgesproken melancholieks sprake is. Ook bekend onder de Italiaanse naam Polacca gaat het om een aanvankelijk statige Poolse ceremoniële wandeldans met een accent op de eerste tel die later door Chopin een romantischer gedaante kreeg en werd geladen met Poolse trots. 

Logisch dat Mozart jr. nog dichter bij de oorspronkelijke opvatting blijft en daaraan heel mooi gestalte geeft. De toevoeging van twee van Chopins Polonaises maakt het verschil duidelijk. Ook die vertolkt ze met smaak en inzicht, hoewel het natuurlijk interessanter is Chopins Polonaises compleet te bezitten, liefst met een pianist van het kaliber van een Rubinstein (Naxos 8.110661 nog in mono) of Maurizio Pollini (DG 457.711-2).