Mozart: Vioolconcert nr. 5 in A KV. 219; Adagio in E KV 261; Vioolsonate nr. 32 in Bes KV. 454. Noa Wildschut met resp. het Nederlands kamerorkest o.l.v. Gordan Nicolić en Yoram Ish-Hurwitz (p). Warner 01902958284231 (67’14”). 2016
Wie aandachtig en zorgvuldig het vaderlandse muziekleven en de media volgt, zal zich misschien herinneren dat Noa Wildschut die officieel nog studente is op het Amsterdams Conservatorium is, al in 2013 te zien en te horen was tijdens het concert voor de viering van het tweehonderdjarig bestaan van het Koninkrijk der Nederlanden en daaarna tijdens het bezoek van de Dalai Lama in 2014.
Sinds haar elfde treedt ze wereldwijd op. Het is verheugend dat de lijst met opvallende en markante wat oneerbiedig als vioolbabes omschreven Nederlandse violistes na Janine Jansen, Liza Ferschtman, Simone Lamsma, Lisa Jacobs, Frederieke Saeijs alsmaar langer wordt.
Mozart is Noah’s grote liefde en het is dus geen toeval dat ze voor haar debuut cd leuk verschillend geaarde werken van hem uitzoekt. Opvallend daaronder is het Adagio in E KV 261 dat in 1776 werd geschreven als vervanging van het middendeel van het vijfde vioolconcert maar eigenlijk nooit als zodanig wordt gebruikt. Opvallend ook dat Wildschut niet steeds voor de hand liggende cadensen gebruikt. In het Vioolconcert zijn het die van Max Knigge met een eigen draai en in het Adagio is het die van Franz Bayer. Het is altijd weer een opvallend moment wanneer het kalm voortgaande menuet van de concertfinale ineens verrassend overgaat in die derwisjachtige onderbreking die voor de naam Turks concert zorgde. Hier klinkt juist dat fragment mooi furieus.
Het is te hopen dat de onderhuidse hartstocht die uit die lange solo uit de finale van het Vioolconcert blijkt een belangrijk bestanddeel blijft van Wildschuts levenslustige muzikale wapenrusting.
De keuze van de Vioolsonate KV 454 zal wel geen toeval zijn, want het is de meest substantiële vioolsonate van Mozart, echt een meesterwerk met een romantische inslag met een hier aardig geaccentueerd gespeeld allegretto en een sereen andante.
Haar uit de achttiende eeuw stammende Grancino viool helpt iets moois van dit programma van te maken. Haar begeleiders geven haar alle ruimte voor expressie en begeleiden zorgzaam.
Jammer misschien dat slechts majeur werken op deze uitgave staan. Op een bonus dvd The making of… staan beeldfragmenten ban de opnamesessies en interviews met de soliste en de dirigent.
Tijdens het Nederlands Film Festival september 2017 draait de documentaire A family quartet over Noah en haar familie.
Heel andere vraag tot slot: waarom in hemelsnaam moeten de cd nummers van Sony en Warner zo verdomd lang en ingewikkeld zijn?