Mozart: Fluitkwartetten nr. 1 in D KV 285, 2 in G KV. 285a, 3 in C KV Anh. 171 (285b) en 4 in A KV. 298; Klarinetkwintet in A KV. 581. Oxalis. Passacaille 1042 (77’06”). 2004

Voor iemand die pretendeerde niet van de fluit te houden, schreef Mozart toch aardig wat prachtige muziek voor het instrument: een concert plus de bewaking van het Hoboconcert, een Concertante symfonie en drie plus-een-beetje Fluitkwartetten. Het meeste daarvan geschreven voor de   dankzij de Oost-Indische compagnie vermogend geworden amateur fluitist  en medicus Ferdinand de Jean of gewoon De Jong die hij in Mannheim ontmoette.

De vier Fluitkwartetten van Mozart zijn nogal heterogeen van aard en behoren misschien niet tot zijn beste werken, maar ze klinken wel heel charmant. Kwartet nr. 1 in het inventiefst, nr. 2 telt slechts twee delen, nr. 3 is enigszins lapwerk en nr. 4 is wel grappig.

Oxalis bestaat uit Toon Fret (fl), Nathalie Lefèvre (kl), Shirly Laub (v) Frédéric d’Ursel (v), Elisabeth Smalt (va) en Martyn Vink (vc) en brengt als ensemble alles mee om een genoeglijk luisteren mogelijk te maken. Het ensemble is homogeen en de vier instrumentalisten verdelen de vier taken gelijkelijk naar behoren.

Dat daarnaast nog plaats is voor het prachtige Klarinetkwintet is een sterke pré van deze uitgave omdat ook dat met een gedeeld gevoel van genoegen in het samen musiceren wordt gespeeld.

Kan zijn dat Emmanuel Pahud c.s. (EMI 556.829-2) de Fluitkwartetten en Sabine Meyer c.s. (Warner 7243-567.648-2) het Klarinetkwintet nog een graadje fijnzinniger spelen, het Belgisch-Nederlandse ensemble staat hen weinig te na en is in het voordeel door de combinatie werken.