Musgrave: Memento vitae; Helios; Night music; The seasons. Nicholas Daniel (h) met het BBC symfonie orkest o.l.v. Jac van Steen c.q. het Schots kamerorkest o.l.v. Nicholas Kraemer. NMC Ancora D 074 (79’34”). 1998

Negentig jaar oud is ze 27 mei 2018 geworden, de Schotse componiste Thea Musgrave die onder andere bij Nadia Boulanger studeerde en later een groot deel van haar leven in de V.S. verkeerde. Ze bracht een indrukwekkend groot oeuvre tot stand met ruim 160 opusnummers waaronder dertien opera’s, eenentwintig orkestwerken en elf koorwerken. Eén van haar adviezen aan haar studenten was: ’Schrijf geen nodeloos ingewikkelde stukken’ en zelf hield ze zich daar ook aan. 

In Memento vitae dat in 1970 werd geschreven als een soort eerbetoon aan Beethoven zitten in een verbrokkelde, ambivalente textuur brokjes uit de finale van diens Symfonie nr. 8, de stormscène uit de Pastorale symfonie en ‘Donna nobis pacem’ uit de Missa solemnis verwerkt. 

Helios is een hoboconcert uit 1994 waarin de mythische Griekse zonnegod wordt geëerd en waarin het de solist allerminst gemakkelijk is gemaakt. De Night music voor kamerorkest (1968) heeft een prominente rol voor twee hoorns.

Bij het ‘concert voor kamerorkest’ The seasons (1988) worden Van Gogh en Jasper Johns als inspiratie voor een rusteloze ‘herfst’ genoemd, klinkt ‘winter’ wat kil en afstandelijk, ‘lente’ met ontwakende energie en ‘zomer’ als uiting van diverse gevoelens. Dat alles met veel gevoel voor welluidendheid.

Alle betrokkenen, met voorop hoboïst Nicholas Daniel, maken een voortreffelijke indruk op deze aanvankelijk bij Collins verschenen opname.