Mignone: Pianoconcert; Valse de Esquina nr. 1 en 5; Albéniz: Pianoconcert nr. 1 op. 78 Concerto fantastico; Suite espagñola nr. 1 op. 47. Clélia Iruzun met het Royal philharmonic orkest o.l.v. Jac van Steen. Somm SOMM 265 (68’ 08”). 2016

De Braziliaanse componist Francisco Mignone (1897-1986) was van Italiaanse afkomst en studeerde bij Villa-Lobos. Zijn enige Pianoconcert schreef hij pas op hogere leeftijd in 1958 en het blijkt een heel oorspronkelijk werk te zijn met plotselinge veranderingen van tempo, sfeer en ritme in een idioom waarin we wisselend worden herinnerd aan Liszt, Rachmaninov, Prokofiev, Ravel, Stravinsky en Gershwin (niet de slechtste voorvaders), maar ook iets van filmmuziek kunnen herkennen. De piano speelt een belangrijke rol als aanjager van het plezierige werk dat goed in het gehoor ligt.

Niemand lijkt geschikter om het uit te voeren dan Clélia Iruzun die al als puber de componist leerde kennen. Ze levert dan ook een knappe prestatie.

Dat ze op zichzelf ook de beide Valses de Esquina, een klacht en een melancholiek stuk, ideaal tot leven wekt, spreekt hierna vanzelf.

Vervolgens belanden we met het Concerto fantastico van de jonge Albéniz uit 1887 in een vlotte Spaanse wereld met het tweede deel reverie et scherzo als hoogtepunt. Hier levert Uruzun een prachtige prestatie die de eerdere opnamen van Melani Mestre (Hyperion CDA 67918) en Felicja Blumental (Turnabout) verre overtreft. Ook de Suite espagñola heeft ze uitstekend in haar greep, getuige vooral ‘Granada’ en ‘Sevilla’. Een pluim is verdiend voor Jac van Steen die voor bijzonder goede begeleiding zorgt.